Οι διαγωνισμοί Shin Kicking χρονολογούνται από τις αρχές του 17ου αιώνα. Δεν πρόκειται για ένα ακόμη Ασιατικό παιχνίδι, αλλά Αγγλικό. Ορισμένοι μάλιστα το περιγράφουν σαν αγγλική πολεμική τέχνη. Μάλλον υπερβάλλουν. Ήταν όμως ένα από τα πιο δημοφιλή δρώμενα των Cotswold Olimpick Games.
Οι αγώνες αυτοί σταμάτησαν να πραγματοποιούνται το 1850. Τον 20ο αιώνα το “άθλημα” αυτό ασκήθηκε στις ΗΠΑ από Βρετανούς μετανάστες. Όταν έγινε η αναβίωση των Cotswold Olimpick Games το 1951, το Shin Kicking συμπεριελήφθη και πάλι στο πρόγραμμα κερδίζοντας τους θεατές. Οργανώνεται πλέον και σαν παγκόσμιο πρωτάθλημα και το παρακολουθούν χιλιάδες θεατές.
Σαν άθλημα τώρα, ακολουθεί τους παλιούς κανόνες. Οι διαγωνιζόμενοι γεμίζουν τα παντελόνια τους και κυρίως το κάτω μέρος, με άχυρο, δημιουργώντας κάτι αντίστοιχο με τις σημερινές επικαλαμίδες, για να προστατεύσουν τα πόδια τους. Στη συνέχεια πιάνονται από το κολάρο και προσπαθούν με δυνατά low kicks να αναγκάσουν τον αντίπαλο να εγκαταλείψει από τον πόνο. Παλιά, λέγεται, ότι στην προπόνησή τους, χτυπούσαν τα πόδια τους με σφυριά, σαν εξάσκηση για την αντοχή στον πόνο. Όχι ότι αυτά που κάνουν σήμερα στα Ασιατικά στυλ διαφέρει και πολύ.
Η παραδοσιακή ενδυμασία περιλαμβάνει λευκά παλτά, που σχετίζεται με το ντύσιμο των βοσκών της εποχής.
Στους αγώνες υπάρχουν διαιτητής και βαθμολογία. Όταν κάποιος νικήσει τους 6 από τους 10 γύρους παίρνει την νίκη. Προφανώς η ικανότητα αντοχής στον πόνο είναι το κύριο στοιχείο.
Αν κάποιος παίζει Kickboxing ή Muay Thai και συμμετείχε, θα είχε πολλά να πάρει για αυτό το κομμάτι του αθλήματός του, θα ήταν το απόλυτο “ψήσιμο”. Και να έχανε, τουλάχιστον θα είχε εξασκήσει τα αγγλικά του.
Άλλωστε αν κάτι δεν πάει καλά, τα ασθενοφόρα είναι πάντα εκεί και περιμένουν τους πελάτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου