Το 1999 παρουσιάστηκε η ταινία με πρωταγωνιστές τον Μπραντ Πιτ, τον Έντουαρντ Νόρτον και την Έλενα Μπόναμ Κάρτερ. Σκηνοθέτης ήταν ο Ντέιβιντ Φίντσερ.
Η ταινία γνώρισε εμπορική επιτυχία συγκεντρώνοντας 100.000.000 δολάρια, οι κριτικοί την επαίνεσαν και θεωρήθηκε από τις πιο αμφιλεγόμενες και πολυσυζητημένες ταινίες της χρονιάς.
Καθιερώθηκε σαν μία από τις καλύτερες cult ταινίες.
Εκτός από τα καλλιτεχνικά στοιχεία, λαμπερούς πρωταγωνιστές, μουσική, σκηνοθεσία, είχε και πολύ πρωτότυπο σενάριο.
Ο Έντουαρντ Νόρτον παίζει τον ανώνυμο πρωταγωνιστή που ασφυκτιά στην δουλειά γραφείου του. Συναντιέται με έναν παραγωγό σαπουνιών, ρόλο που παίζει ο Μπραντ Πιτ, με τον οποίο αρχίζουν να οργανώνουν αγώνες ελεύθερης πάλης, χωρίς κανόνες, χωρίς κάποια επίσημη οργάνωση, σε διάφορους χώρους που δεν υπάρχουν αδιάκριτα μάτια. Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται σαν άποψη η ελεύθερη μάχη για λόγους αναψυχής.
Σιγά σιγά δημιουργείται μια άτυπη οργάνωση, ένα κοινό μυστικό που ενώνει πολλούς άνδρες που θέλουν ζήσουν μια ζωή με νόημα και με όχημα την ελεύθερη μάχη, δημιουργείται ένα fightclub. Ο όρος αυτός είχε μεγάλη επιτυχία και έγινε το όνομα πολλών σχολών μαχητικών τεχνών ανά τον κόσμο.
Δείτε ο trailer της ταινίας:
Οι άνθρωποι του Χόλυγουντ απέδειξαν ότι βρίσκονται περίπου 17 χρόνια μπροστά αφού, πριν 3-4 χρόνια οργανώθηκε ένα τέτοιο Club, το Kings of the Streets με έδρα την Σουηδία.
(Προσοχή στα βίντεο που ακολουθούν υπάρχουν σκληρές εικόνες)
Οι αγώνες οργανώνονται σε υπόγεια γκαράζ, εγκαταλειμμένους εργοστασιακούς χώρους, σε αποθήκες, μακριά από αδιάκριτα βλέμματα. Οι αγώνες είναι παράνομοι, ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να δείχνουν, οι κανόνες ουσιαστικά ανύπαρκτοι, τα μέτρα ασφαλείας δεν υπάρχουν, δεν υπάρχουν γύροι και η μάχη τελειώνει με νοκ άουτ ή εγκατάλειψη.
Υπάρχει κάρτα των αγώνων της συνάντησης, ιστοσελίδα, προφίλ στο facebook, το instagram και κανάλι στο youtube που έχει περίπου 500.000 μέλη και σχεδόν 36.000.000 προβολές.
Οι μαχητές συνήθως προέρχονται από το Muay Thai, το Lethwei, το Bare Knuckle (πυγμαχία χωρίς γάντια), το ΜΜΑ, το Streetfight αλλά και το Taekwondo.
Όπως μπορείτε να δείτε οι ακόλουθοι στο facebook είναι σχεδόν 90000 και τα σχόλιά τους πολύ ενθαρρυντικά.
Οι περισσότεροι φορούν μαντήλια και κουκούλες, ενώ είναι χαρακτηριστική η κυριαρχία του μαύρου χρώματος.
Οι αγώνες μεταδίδονται με livestream και πληρωμένη σύνδεση. Στους μαχητές υπάρχει χρηματική αμοιβή.
Αυτού του τύπου αγώνες δεν έχουν τίποτα σχετικό με αθλητισμό. Η επικινδυνότητα είναι τεράστια, τα μέτρα προστασίας ουσιαστικά ανύπαρκτα και η φθορά δεδομένη.
Σε μια βίαιη εποχή θα υπάρχουν και βίαια θεάματα. Πολλοί από τους συμμετέχοντες είναι χούλιγκαν, όπως το δηλώνουν και οι ίδιοι. Επίσης δεν είναι τυχαίο το ότι μετά την νίκη τους, πολλοί σηκώνουν το κασκόλ της ποδοσφαιρικής ομάδας που ανήκουν.
Περισσότερο κοινωνιολογικό είναι το ενδιαφέρον που προκαλούν αυτές οι εκδηλώσεις παρά αθλητικό ή τεχνικό.
Το ότι ξεφυτρώνουν συνεχώς και πιο βίαιες μορφές διαγωνισμών μάχης, θα έπρεπε να λειτουργήσει σαν αφύπνιση για το ότι κάτι δεν πάει καλά.
Για όσους ενδιαφέρονται περισσότερο υπάρχει η ιστοσελίδα της οργάνωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου