Ότι δεν κατάφεραν οι προσπάθειες προώθησης του Muay Thai, οι διαφημίσεις, τα περιοδικά, οι ιστοσελίδες, οι παραδοσιακές ατραξιόν που περίμεναν τους τουρίστες στην Ταϊλάνδη, τα κατάφεραν οι Jean Claude Van Damme με την ταινία Kickboxer και ο Tony Jaa με ταινίες όπως το Ong Bak.
Τι ήταν αυτό που κατάφεραν; Μα να μας συστήσουν τα Kard Chuek και κατ’ επέκταση το Muay Boran και την εποχή του.
Τι είναι τα Kard Chuek
Τα Kard Chuek ή Muay Kard Chuek, είναι τα σχοινένια “γάντια” του παραδοσιακού Muay Thai, του Muay Boran. Το Muay Thai ως άθλημα εκσυγχρονίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920, όταν επιβλήθηκε η ύπαρξη γύρων, το οριοθετημένο ρινγκ πυγμαχίας, ο διαιτητής και η χρήση κατάλληλων γαντιών. Πριν από αυτό, αντί για γάντια του μποξ φορούσαν σχοινιά.
Τα Kard Chuek κατασκευάζονταν από κάνναβη και τυλίγονταν γύρω από τα χέρια ενός μαχητή με παρόμοιο τρόπο όπως τυλίγουν σήμερα τα σύγχρονα περιτυλίγματα χεριών πυγμαχίας, τα μπαντάζ. Τα σχοινιά προσέφεραν ένα μέσο προστασίας για τα χέρια του μαχητή, προκειμένου να μην είναι το χέρι γυμνό με εκτεθειμένες τις αρθρώσεις.
Σήμερα τα γάντια του μποξ είναι γεμισμένα με αφρό για προστατευτικούς σκοπούς. Απορροφούν και μειώνουν την κρούση για να ελαχιστοποιήσουν τη ζημιά στα χέρια ενός μαχητή. Ταυτόχρονα, τα γάντια συμβάλλουν στη μείωση -όχι στην εξάλειψη- της δύναμης που ασκείται στο κεφάλι.
Τα σχοινιά ήταν δεμένα με τέτοιο τρόπο που καθιστούσε τα χτυπήματα πιο πιθανά επικίνδυνα καθώς θα προκαλούσαν κοψίματα στον αντίπαλο.
Για πρόσθετη ζημιά, οι μαχητές βύθιζαν τα σχοινιά σε νερό και τα άφηναν να στεγνώσουν. Με τον τρόπο αυτό τα σχοινιά γίνονταν πιο σκληρά και πιο επικίνδυνα κατά την επαφή.
Πιστεύεται επίσης ότι υπήρχαν μαχητές κατά το παρελθόν, που βουτούσαν τα τυλιγμένα χέρια τους σε ρητίνη και σπασμένο γυαλιά για να μετατρέψουν τον αγώνα σε ανθρωποκτονία με πρόθεση. Αναφορά σε αυτό τον λαικό μύθο γίνεται στην τελευταία σκηνή της ταινίας Kickboxer του “ιστορικού” Jean Claude Van Damme.
Πάντως για να μην τα ρίχνουμε όλα στον παραπάνω κύριο με τα τρία ονόματα, πρέπει να αναφέρουμε ότι παρόμοια επιλογή υπάρχει και στις αναφορές για την πάλη της Δυτικής Αφρικής Dambe.
Αν και πολλοί αμφισβητούν ότι είναι μύθος, η πρακτική της βύθισης σχοινιών σε γυαλί έχει αναφερθεί σε ορισμένες μαρτυρίες. Δεν είναι τόσο τραβηγμένο να υποθέσουμε ότι αυτή η βάρβαρη πρακτική μπορεί να έχει υιοθετηθεί σε τουρνουά underground ή back alley.
Όμως το το οριστικό τέλος της εποχής των σχοινιών ήρθε μετά το 1920. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Rama VI (μεταξύ 1910 και 1925), οι επαγγελματικοί αγώνες Muay Thai διεξάγονταν τακτικά γύρω από την Μπανγκόκ. Το πρώτο μόνιμο “στάδιο” πυγμαχίας ιδρύθηκε στο Suankularb (τώρα Suankularb Wittayalai School) και προσέλκυσε πολλούς μαχητές από τις επαρχίες.
Το 1928, εγκρίθηκε ένας αγώνας μεταξύ του Ταϊλανδού πυγμάχου, Phae Lieng Prasert και ενός διάσημου μποξέρ των Χμερ από την πόλη Battambang της Καμπότζης. Ο αγώνας σταμάτησε στον 3ο γύρο, όταν ο Ταϊλανδός έριξε τον αντίπαλό του Χμερ με μια σειρά από γροθιές.
Ο μαχητής των Χμερ πέθανε στον δρόμο για το νοσοκομείο. Μετά από αυτό το περιστατικό, το Υπουργείο Εσωτερικών της Ταϊλάνδης ανακοίνωσε την απαγόρευση της μάχης με Kard Chuek. Το υπουργείο ενέκρινε στη συνέχεια τη χρήση γαντιών του μποξ που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Οι αγώνες Kard Chuek πραγματοποιούνται επίσης περιστασιακά σε φεστιβάλ ναών που γιορτάζονται στην ύπαιθρο γύρω από την Ταϊλάνδη. Πραγματοποιούνται ως τρόπος τιμής των παραδόσεων.
Το Muay Boran γιορτάζεται επίσης στις 17 Μαρτίου κάθε χρόνο ως Εθνική Ημέρα Muay Thai στην πόλη Ayutthaya. Οι μαχητές του Muay Thai και οι ασκούμενοι του Muay Boran συγκεντρώνονται σε αυτήν την περίσταση ντυμένοι με παραδοσιακή ενδυμασία Muay Boran και σχοινιά Muay Thai για να τιμήσουν την πανάρχαια κληρονομιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου