Τι είναι το Garrote Canario
Εκτός από την Lucha Canaria, την πάλη των Καναρίων Νήσων, υπάρχει και το Palo Canario, ένα άλλο άθλημα μάχης που κληρονομήθηκε από τους προγόνους μας, όπως λένε οι ντόπιοι.
Το Palo Canario που ονομάζεται επίσης και Garrote Canario, είναι η μάχη με το μπαστούνι. Μοιάζει με το Πορτογαλικό Jogo do Pau. Το μπαστούνι το χρησιμοποιούσαν ευρέως οι ιθαγενείς βοσκοί για τον έλεγχο των ζώων ή για να πολεμήσουν και να υπερασπιστούν τα εδάφη τους.
Αυτό το παραδοσιακό παιχνίδι των κατοίκων των Καναρίων Νήσων, αποτελείται από μια “φιλική αντιπαράθεση” μεταξύ δύο παικτών, οι οποίοι είναι εφοδιασμένοι με ελαφριά και λεπτά ξύλινα μπαστούνια.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το παιχνίδι των Καναρίων είναι παρόμοιο με την ξιφασκία, αλλά χρησιμοποιούν ραβδιά αντί για σπαθιά. Η μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο παιχνίδι με το μπαστούνι και την ξιφασκία, είναι ότι στο πρώτο δεν υπάρχουν νικητές ή ηττημένοι και το σώμα των παικτών δεν θα χτυπηθεί ποτέ.
Το Garrote Canario σήμερα
Για να διατηρηθεί αυτή η παραδοσιακή δραστηριότητα των Κανάριων, από το 1972-1973 υπάρχει το Palo Game School του Πανεπιστημίου La Laguna, που ιδρύθηκε από τον δάσκαλο Tomás Déniz Hernández. Έκτοτε, το Πανεπιστήμιο Palo Canario Collective (CUPC) προσφέρει στους ενδιαφερόμενους αυτή τη δραστηριότητα κάθε χρόνο χωρίς διακοπή.
Το Canarian Stick Fighting, “Lucha del Garrote”, είναι μια από τις πιο γνωστές παραδόσεις μάχης του αρχιπελάγους, πιθανώς λόγω της εκτεταμένης συμμετοχής του σε διεθνείς εκδηλώσεις. Μια πολεμική τέχνη αιώνων που μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά, και που έφθασε στις μέρες μας χάρη στο έργο έρευνας και διάσωσης που διήρκεσε πάνω από 40 χρόνια από τον Μεγάλο Δάσκαλο και ερευνητή Jorge Domínguez.
Στην προσπάθειά της να διαδώσει αυτήν την πολεμική και πολιτιστική κληρονομιά, η Canary Stick Fighting Federation, δηλαδή η “Federación de Lucha del Garrote Canario” (με ακρωνύμια, FLGC) και ο Πρόεδρος της, Grand Master Carlos Barrera παρουσιάζει στο βίντεο που ακολουθεί, μέρος του επίσημου προγράμματος που αντιστοιχεί στο Τρίτο Αστέρι (3ο Dan). Βλέπουμε τον βασικό γάντζο, το “Regatón” στο “Burra” του αντιπάλου, τον τρόπο εκγύμνασής τους, καθώς και μερικές παραλλαγές και εφαρμογές και τα μειονεκτήματά τους. Βλέπουμε επίσης γάντζους με την άκρη του ραβδιού και μερικές παραλλαγές, το “Volcadas de Garrote” ή το “Envolcadas” και τα μειονεκτήματά τους, να γαντζώνονται από κάτω, να τελειώνουν με “Zapatas” ή “Trabas” (αφαιρέσεις) και μερικά άγκιστρα από έξω με “Pinzas” και “Majadas” με μεγάλη αποτελεσματικότητα στον αγώνα.
Ένα λαικό στυλ, πολύ τεχνικό, που κατά την γνώμη μας “δουλεύει” σε πιο μικρή απόσταση από το αντίστοιχο Πορτογαλικό Jogo do Pau, με δυνατούς μοχλούς εκτός από χτυπήματα, με κλειδώματα και αφαιρέσεις, που το καθιστούν ένα στυλ “αναξιοποίητο θησαυρό” για όποιον ενδιαφέρεται για ένοπλο, νόμιμο στυλ και θέλει να ψάξει εκτός των γνωστών Ασιατικών προτάσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου