Η “Hero Among Heroes” είναι μια ταινία πολεμικών τεχνών του 1993 του Hong Kong, σε παραγωγή και σκηνοθεσία του Yuen Woo-ping και με πρωταγωνιστή τον Donnie Yen στον ρόλο του So Chan, ο οποίος ήταν ένας από τους Ten Tigers της Καντόνας. Η ταινία δείχνει λαθρέμπορους οπίου στη δυναστεία Qing της Κίνας, με τον αξιωματικό Lin Zexu και τον Κινέζο δάσκαλο των πολεμικών τεχνών και λαϊκό ήρωα της Καντονέζικης εθνότητας Wong Fei-Hung να πολεμούν εναντίον τους. Στις ΗΠΑ κυκλοφόρησε με τον τίτλο “Fist of the Red Dragon”.
Η πλοκή:
Κοντά στο τέλος της δυναστείας Qing, το όπιο μεταφερόταν λαθραία στην Κίνα. Ο αξιωματικός Lin Zexu (Pau Fong) και ο Master Wong Fei-hung (Wong Yuk) ενώνουν τις δυνάμεις τους ενάντια στους λαθρέμπορους του οπίου.
Εν τω μεταξύ, ο So Chan, γνωστός και ως Beggar So (Donnie Yen), ο οποίος κατάγεται από πλούσια οικογένεια, είναι γνωστός επειδή έκλεβε φαγητό για τον φτωχό θετό πατέρα του (Kwan Hoi-san) και τους φίλους του. Ζει με τον πατέρα του (Ng Man-tat) και τη θεία του Jean (Sheila Chan). Έτσι γίνεται φίλος με μία δασκάλα ονόματι Yi-teh (Fennie Yuen), ανιψιά του πρίγκιπα Barac των Δώδεκα ( Hung Yan-yan ).
Παλεύει και νικά τη συμμορία του Fire Lotus Gang, προκαλώντας μια έκρηξη στην οποία πολλοί πολίτες τραυματίζονται και ο Master Wong απαιτεί συγγνώμη. Αργότερα, ο Πρίγκιπας Barac των Δώδεκα προσφέρει στον So όπιο. Έτσι εθίζεται σε αυτό. Πηγαίνει στον θετό πατέρα του και μαθαίνει πυγμαχία. Στη συνέχεια, ο θετός πατέρας του σκοτώνεται από τη Fire Lotus Gang, για την οποία ο Πρίγκιπας Barac των Δώδεκα έχει προδώσει τον So.
Τελικά επιστρέφει σπίτι, ενώνει τις δυνάμεις του με τον Wong Fei-hung και αναζητά εκδίκηση. Στο τέλος, ο So και ο Wong κερδίζουν τον Πρίγκιπα Barac των Δώδεκα και η Yi-teh γίνεται η κοπέλα του So. Στο τέλος ο Lin Zexu και ο Wong Fei-hung παρακολουθούν καθώς το όπιο καίγεται.
Πρόκειται για μια καλή ταινία. Εκτός από την παρουσία του Donnie Yen, υπάρχει και σενάριο, κάτι που βοηθά και τους θεατές να καταλάβουν προς τι όλη αυτή η ένταση.
Πάντως η ταινία μας άρεσε, αφού είδαμε όλη αυτή την παλιά αισθητική των αντίστοιχων ταινιών, με τα ρούχα, το ντεκόρ, τα μαλλιά από το μισό του κεφαλιού και πίσω, τη υπερβολή στις εκφράσεις, τις χαμηλές πτήσεις των μαχητών, την απλοϊκότητα μερικών σκηνών σε βαθμό παρεξήγησης, αλλά από την άλλη την πολύ καλή ποιότητα στην εικόνα και την σκηνοθεσία, ωραίες σκηνές μάχης, γυμνασμένους και πειστικούς πρωταγωνιστές και ένα αναμενόμενο τέλος για να είμαστε και εμείς ευχαριστημένοι.
Ευτυχώς οι Κινέζοι της ταινίας “μιλούν” άπταιστα αγγλικά, ίσως επειδή ξέρουν ότι θα ενδιαφερθούν για την ιστορία τους και οι δυτικοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου