Ο Therdkiat Sittepitak ήταν από τους μεγαλύτερους τεχνίτες του Muay Thai. Εξαιρετική εκτέλεση των χτυπημάτων με τα γόνατα, τους αγκώνες (όπως θα δείτε στο τρίτο βίντεο), τα λακτίσματα και βέβαια τις γροθιές.
Τι είναι αυτό που ξεχώριζε; Η ηρεμία του μέσα στον αγώνα.
Άλλοι χαλαρώνουν με ένα χυμό στην παραλία, άλλοι με ένα ποτό στο μπαρ, άλλοι με καλή παρέα φίλων, είναι μερικοί, εξαιρετικοί λίγοι, που χαλαρώνουν μέσα στο ρινγκ του Muay Thai, ακόμη κι αν πρόκειται για το ρινγκ του Lumpinee όπως θα δείτε στο τέταρτο βίντεο.
Αυτή η τεράστια ηρεμία προέρχεται από την εξαιρετική φυσική κατάσταση που δίνει σιγουριά στον μαχητή, την τεχνική αρτιότητα, την αποτελεσματική στρατηγική και την μεγάλη εμπειρία. Παρατηρείστε ότι σε κάθε φάση παρουσιάζει όση ένταση είναι απαραίτητη και την αμέσως επόμενη στιγμή είναι τελείως χαλαρός. Αυτό δείχνει ότι η λύση του προβλήματος είναι άμεση και ακολουθεί η ξεκούραση μέχρι την επόμενη στιγμή έντασης. Ξοδεύει την ελάχιστη νευρική ενέργεια κάνοντας οικονομία δυνάμεων σε όλη την διάρκεια του αγώνα, δείχνοντας ότι τίποτα δεν μπορεί να τον ταράξει. Είναι η εικόνα που οδηγεί τον αντίπαλο σε απελπισία.
Παρατηρείστε στο 0:54 του τρίτου βίντεο, αφού έχει περάσει μερικά καταστροφικά χτυπήματα με τον αγκώνα, υποδεικνύει τον τραυματισμό του αντιπάλου στον διαιτητή για να σταματήσει τον αγώνα, θεωρώντας περιττή την περαιτέρω φθορά.
Ο Therdkiat Sittepitak ήταν ένας από τους καλύτερους μαχητές του Muay Thai, έχοντας κατακτήσει την τέχνη του τρόπου μάχης χωρίς τίποτα περιττό, του “τόσο όσο” χρειάζεται, που χαρακτηρίζει τους μεγάλους τεχνίτες.
Εδώ με τον Ole Kiat Oneway για τον τίτλο της Featherweight στο Lumpinee
Τον Οκτώβριο του 1994 λοιπόν η Lucia αποφάσισε να αντιμετωπίσει έναν άνδρα μαχητή, τον Somchai Jaidee, ο οποίος εκείνη την εποχή είχε στο ενεργητικό του 13 αγώνες (9 KOs) και 1 ήττα στο Muay Thai. Ο αγώνας ήταν αθλητικό γεγονός πρώτου μεγέθους, καθώς αγώνας άνδρα εναντίον γυναίκας αθλήτριας ήταν και είναι σπάνιο θέαμα, ιδιαίτερα στην Ευρώπη όπου διεξήχθη ο αγώνας. Οι δύο μαχητές είχαν σχεδόν το ίδιο βάρος, ο Somchai ήταν ένα κιλό βαρύτερος από τον Rijker.
Σε μία σπάνια φωτογραφία ο Chuck Norris ενώ δίνει εξετάσεις για τον τίτλο του Master στο Kennedy Hall in Southgate, Mi. στην αίθουσα του United Steel Workers. Εξεταστής του ο Grand Master Hwang Kee.
"This was Chuck Norris taking his master test. It was conducted at Kennedy Hall in Southgate, Mi. It was my Dad's union hall for the United Steel Workers. Top row second person is Russ Hanke who had a club just down the street on Fort Street. The union hall is still there on Fort Street and Superior in Southgate. Chuck was almost denied his test by Grand Master Hwang Kee because of his flashy Do Bok (uniform). Luckily for Chuck, someone loaned him their Do Bok so he could complete the test. The test took place in 1970."
Και ένα σπάνιο βίντεο για το Kyokushin που “ανέβηκε” πριν μερικές ώρες.
Γιατί έχει ενδιαφέρον;
Γιατί στην αρχή μπορείτε να δείτε τον Masutatsu Oyama να “δείχνει” πως γίνεται η σωστή μάχη δρόμου. (Τιμή και δόξα στους εθελοντές που έλαβαν μέρος. μπορεί να και να έζησαν).
Βλέπουμε τους Garry o’Neill, Francisco Filho, Nicholas Pettas στα νιάτα τους να διδάσκουν σε σεμινάρια και να αγωνίζονται. Αν και μεγάλα ονόματα το κλίμα είναι πραγματικά συναδελφικό. Το βίντεο επίσης περιλαμβάνει και φάσεις από αγώνες στο αρχηγείο του στυλ και σε αγώνες πρωταθλημάτων.
Ο Alexander Karelin ήταν ίσως ο μεγαλύτερος παλαιστής στην ιστορία της πάλης. Αν θέλαμε να παρουσιάσουμε σύντομα το βιογραφικό του θα είχαμε τα εξής:
Olympic Games
Gold medal – first place 1988 Seoul 130 kg Gold medal – first place 1992 Barcelona 130 kg Gold medal – first place 1996 Atlanta 130 kg Silver medal – second place 2000 Sydney 130 kg
World Championships
Gold medal – first place Martigny 1989 130 kg Gold medal – first place Ostia 1990 130 kg Gold medal – first place Varna 1991 130 kg Gold medal – first place Stockholm 1993 130 kg Gold medal – first place Tampere 1994 130 kg Gold medal – first place Prague 1995 130 kg Gold medal – first place Wroclaw 1997 130 kg Gold medal – first place Gävle 1998 130 kg Gold medal – first place Athens 1999 130 kg
World Cup
Gold medal – first place Albany 1987 130 kg Gold medal – first place Besançon 1992 130 kg
European Championships
Gold medal – first place Kolbotn 1988 130 kg Gold medal – first place Oulu 1989 130 kg Gold medal – first place Poznań 1990 130 kg Gold medal – first place Aschaffenburg 1991 130 kg Gold medal – first place Copenhagen 1992 130 kg Gold medal – first place Istanbul 1993 130 kg Gold medal – first place Athens 1994 130 kg Gold medal – first place Besançon 1995 130 kg Gold medal – first place Budapest 1996 130 kg Gold medal – first place Minsk 1998 130 kg Gold medal – first place Sofia 1999 130 kg Gold medal – first place Moscow 2000 130 kg
Junior World Championships
Gold medal – first place Colorado Springs 1985 130 kg Gold medal – first place Burnaby 1987 130 kg
Junior European Championships
Gold medal – first place Malmö 1986 130 kg
Ναι, υπάρχει και ένα ασημένιο μετάλλιο στην Ολυμπιάδα του Σύδνεϋ. Μετά από αυτή την αποτυχία (!) εγκατέλειψε την ενεργό δράση αφού πλέον, λόγω ηλικίας, θεωρήθηκε ότι δεν μπορεί να αποδώσει όπως έπρεπε.
Σε αυτό το βίντεο, παρακολουθούμε έναν αξέχαστο αγώνα του Karelin, με αντίπαλο τον Κουβανό Héctor Milián.
Ο αγώνας έγινε για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ελληνορωμαικής Πάλης του 1994 στο Tampere της Φινλανδίας.
Ποιός ήταν ο Héctor Milián;
Olympic Games
Gold medal – first place 1992 Barcelona 100 kg
World Championships
Gold medal – first place 1991 Varna 100 kg Silver medal – second place 1994 Tampere 130 kg Silver medal – second place 1995 Prague 100 kg Bronze medal – third place 1997 Wroclaw 130 kg Silver medal – second place 1999 Athens 130 kg
World Cup
Bronze medal – third place 1987 Albany 100 kg Gold medal – first place 1988 Athens 100 kg Gold medal – first place 1989 Frederikstad 100 kg Gold medal – first place 1990 Gothenburg 100 kg Gold medal – first place 1992 Besançon 100 kg Silver medal – second place 1995 Schifferstadt 130 kg Silver medal – second place 1996 Colorado Springs 130 kg
Pan American Games
Gold medal – first place 1987 Indianapolis 100 kg Gold medal – first place 1991 Havana 100 kg Gold medal – first place 1995 Mar del Plata 100 kg Gold medal – first place 1999 Winnipeg 130 kg
Pan American Championships
Silver medal – second place 1986 Colorado Springs 100 kg Gold medal – first place 1987 Indianapolis 100 kg Gold medal – first place 1988 Mexico City 100 kg Gold medal – first place 1989 Colorado Springs 100 kg Gold medal – first place 1990 Colorado Springs 100 kg Gold medal – first place 1991 Havana 100 kg Gold medal – first place 1992 Albany 100 kg Gold medal – first place 1993 Guatemala City 100 kg Gold medal – first place 1997 San Juan 125 kg Silver medal – second place 1998 Winnipeg 130 kg Silver medal – second place 2000 Cali 130 kg Gold medal – first place 2001 Santo Domingo 130 kg
Junior World Championships
Gold medal – first place 1986 Schifferstadt 130 kg
Το Shoot Boxing το έχουμε παρουσιάσει αναλυτικά σε προηγούμενη ανάρτηση. Είναι ένα μείγμα δύο στυλ μάχης, της πάλης και του kickboxing. Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει λακτίσματα, γροθιές, γόνατα, αγκώνες, ρίψεις και όρθιες τεχνικές υποβολής όπως στραγγαλισμούς, κλειδώματα αγκώνων και καρπών. Δεν περιλαμβάνει αγώνα εδάφους ακολουθώντας την αρχή των Σαμουράι, που θεωρούσαν ανέντιμο να χτυπούν πεσμένο αντίπαλο.
Στην Ιαπωνία είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένο.
Έχουμε επιλέξει 3 χαρακτηριστικούς αγώνες του.
Στον πρώτο φαίνεται η τεχνοτροπία και η δύναμη του στυλ. Αγωνίζονται δύο Ιάπωνες μαχητές.
Στον δεύτερο αγωνίζεται ο Ολλανδός Παγκόσμιος πρωταθλητής Andy Souwer με Ιάπωνα πολύ καλό αντίπαλο.
και στον τρίτο δύο γυναίκες, η Γιαπωνέζα Mina εναντίον της Κορεάτισας Kim Ju-hyeon, με πλούσιο αγωνιστικό βιογραφικό και οι δύο.
Ο μεγάλος Andy Souwer vs Hinata
Και ένας δυνατός αγώνας μεταξύ γυναικών, της Γιαπωνέζας Mina εναντίον της Κορεάτισας Kim Ju-hyeon
Η “Hero Among Heroes” είναι μια ταινία πολεμικών τεχνών του 1993 του Hong Kong, σε παραγωγή και σκηνοθεσία του Yuen Woo-ping και με πρωταγωνιστή τον Donnie Yen στον ρόλο του So Chan, ο οποίος ήταν ένας από τους Ten Tigers της Καντόνας. Η ταινία δείχνει λαθρέμπορους οπίου στη δυναστεία Qing της Κίνας, με τον αξιωματικό Lin Zexu και τον Κινέζο δάσκαλο των πολεμικών τεχνών και λαϊκό ήρωα της Καντονέζικης εθνότητας Wong Fei-Hung να πολεμούν εναντίον τους. Στις ΗΠΑ κυκλοφόρησε με τον τίτλο “Fist of the Red Dragon”.
Η πλοκή:
Κοντά στο τέλος της δυναστείας Qing, το όπιο μεταφερόταν λαθραία στην Κίνα. Ο αξιωματικός Lin Zexu (Pau Fong) και ο Master Wong Fei-hung (Wong Yuk) ενώνουν τις δυνάμεις τους ενάντια στους λαθρέμπορους του οπίου.
Εν τω μεταξύ, ο So Chan, γνωστός και ως Beggar So (Donnie Yen), ο οποίος κατάγεται από πλούσια οικογένεια, είναι γνωστός επειδή έκλεβε φαγητό για τον φτωχό θετό πατέρα του (Kwan Hoi-san) και τους φίλους του. Ζει με τον πατέρα του (Ng Man-tat) και τη θεία του Jean (Sheila Chan). Έτσι γίνεται φίλος με μία δασκάλα ονόματι Yi-teh (Fennie Yuen), ανιψιά του πρίγκιπα Barac των Δώδεκα ( Hung Yan-yan ).
Παλεύει και νικά τη συμμορία του Fire Lotus Gang, προκαλώντας μια έκρηξη στην οποία πολλοί πολίτες τραυματίζονται και ο Master Wong απαιτεί συγγνώμη. Αργότερα, ο Πρίγκιπας Barac των Δώδεκα προσφέρει στον So όπιο. Έτσι εθίζεται σε αυτό. Πηγαίνει στον θετό πατέρα του και μαθαίνει πυγμαχία. Στη συνέχεια, ο θετός πατέρας του σκοτώνεται από τη Fire Lotus Gang, για την οποία ο Πρίγκιπας Barac των Δώδεκα έχει προδώσει τον So.
Τελικά επιστρέφει σπίτι, ενώνει τις δυνάμεις του με τον Wong Fei-hung και αναζητά εκδίκηση. Στο τέλος, ο So και ο Wong κερδίζουν τον Πρίγκιπα Barac των Δώδεκα και η Yi-teh γίνεται η κοπέλα του So. Στο τέλος ο Lin Zexu και ο Wong Fei-hung παρακολουθούν καθώς το όπιο καίγεται.
Πρόκειται για μια καλή ταινία. Εκτός από την παρουσία του Donnie Yen, υπάρχει και σενάριο, κάτι που βοηθά και τους θεατές να καταλάβουν προς τι όλη αυτή η ένταση.
Πάντως η ταινία μας άρεσε, αφού είδαμε όλη αυτή την παλιά αισθητική των αντίστοιχων ταινιών, με τα ρούχα, το ντεκόρ, τα μαλλιά από το μισό του κεφαλιού και πίσω, τη υπερβολή στις εκφράσεις, τις χαμηλές πτήσεις των μαχητών, την απλοϊκότητα μερικών σκηνών σε βαθμό παρεξήγησης, αλλά από την άλλη την πολύ καλή ποιότητα στην εικόνα και την σκηνοθεσία, ωραίες σκηνές μάχης, γυμνασμένους και πειστικούς πρωταγωνιστές και ένα αναμενόμενο τέλος για να είμαστε και εμείς ευχαριστημένοι.
Ευτυχώς οι Κινέζοι της ταινίας “μιλούν” άπταιστα αγγλικά, ίσως επειδή ξέρουν ότι θα ενδιαφερθούν για την ιστορία τους και οι δυτικοί.
Ο DK Yoo (Dae Kyeong Yoo), 42 ετών, είναι άνθρωπος των πολεμικών τεχνών με καταγωγή από την Νότια Κορέα.
Και όταν λέμε των πολεμικών τεχνών, εννοούμε σχεδόν όλων. Έχει μελετήσει περισσότερες από 15 από αυτές και αφού ένοιωσε έτοιμος, παρουσίασε έναν συνδυασμό τους σε ένα δικό του σύστημα, που το ονόμασε Warfare Combat System (DK WCS).
Όπως δηλώνει ο ίδιος, διδάσκει DK Yoo – Warfare Combat System Movement, meditation και είναι fighting coach.
Οι πολεμικές τέχνες που έχει ασχοληθεί είναι: Boxing, Savate, Tai chi, Aikido, Sanda, Wu Shu, Shaolin Kung Fu, Systema, Eskrima, Wing Chun, Judo, Jeet Kune Do, Kick Boxing, Myanmar Lethwei, Taekwondo, Tong Bei Quan, Taekkyeon, Baji Quan, Fencing.
Ασχολείται με προσωπική εκπαίδευση και σεμινάρια στο Κέντρο Εκπαίδευσης Yeouido της Seoul, αλλά έχει επεκταθεί και σε άλλες χώρες. Έχει δημιουργήσει ομάδες εκπαίδευσης με πολλούς εκπαιδευτές στο σύστημά του σε Ευρώπη, Ασία, ΗΠΑ και λιγότερους σε Αυστραλία, Αφρική και Λατινική Αμερική.
Επίσης έχει κάνει σεμινάρια στον Στρατό της Κορέας, πραγματοποιεί διαδικτυακά μαθήματα, ομαδικά και ιδιαίτερα και έχει συμμετοχή σε κινηματογραφικές ταινίες σαν σύμβουλος των σκηνών μάχης, ενώ έχει συνεργαστεί στην συγγραφή τριών βιβλίων για το σύστημά του, που βρίσκονται στην Amazon.
Με δύο λόγια είναι τρομερά επιτυχημένος, πολύ οργανωτικός, και μέσα στην εποχή. Τι σημαίνει αυτό το τελευταίο;
Ξεκίνησε με βίντεο στο Youtube, κάνοντας επίδειξη της τρομερής του εκρηκτικότητας αξιοποιώντας την καλή δουλειά που έχει κάνει στον πυρήνα. Αυτό του επιτρέπει να σταθεροποιεί εξαιρετικά το κέντρο του σώματος και να “στερεώνει” τις εκρηκτικές εκτινάξεις των χεριών κυρίως. Στα αρχικά τουλάχιστον βίντεο έκανε επίδειξη της κίνησής του σε στατικό αντίπαλο που δεν προέβαλε αντίσταση.
Όσον αφορά τις 15 ή περισσότερες πολεμικές τέχνες που έχει μελετήσει, απλά είναι κάτι που δεν γίνεται. Όταν κάποιος από τους κλασικούς Grand Masters ξοδεύει όλη του τη ζωή για να μάθει μία τεχνοτροπία και μετά από 60 χρόνια εξάσκησης δηλώνει ότι δεν είναι ακόμη καλός, τότε πόσο αξιόπιστο είναι κάποιος να ισχυρίζεται ότι πριν τα 30 του πρόλαβε και μελέτησε 15 στυλ;
Όμως είναι πραγματικά καλός στην προώθηση της δουλειάς του, αξιοποιεί το διαδίκτυο υποδειγματικά και είναι πολύ καλός σε κάθε παρουσίαση της μεθόδου του.
Πρόσφατα έπαιξε έναν αγώνα επαγγελματικής πυγμαχίας με αντίπαλο τον Άγγλο Bradley Scott. Πυγμαχίας και όχι ΜΜΑ ή Kickboxing όπως θα περιμέναμε, αξιοποιώντας την γνώση του σε τεχνικής και του κάτω μέρους του σώματος που αποκόμισε από τα στυλ που μελέτησε. Ο Scott είναι συνταξιούχος μαχητής του ΜΜΑ (σταμάτησε να αγωνίζεται το 2018), έχει ύψος 1,85m και βάρος 84 κιλά. Το ρεκόρ του ήταν 17 αγώνες, 11 νίκες, οι 5 με νοκάουτ, 6 ήττες, η 1 με νοκάουτ. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Scott ήταν περισσότερα από 20 κιλά βαρύτερος.
Ο αγώνας ήταν 6 γύρων και τον κέρδισε ο Scott, αν και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο DK Yoo στάθηκε αξιοπρεπώς. Ο αγώνας σαν πυγμαχία δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο, δεν έγιναν δυνατές φάσεις και μας έδειξε άλλη μια φορά ότι είναι άλλο η εκρηκτικότητα από θέση ακινησίας και άλλο το “πυρ και κίνηση”.
Δείτε τον αγώνα και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα:
Ο DK Yoo είναι το πρότυπο της σημερινής εποχής. Καλός τεχνίτης, χωρίς να έχει αποδείξει τις ικανότητές του σε αγώνες, προσέχοντας να μην τσαλακώσει την εικόνα του, με άψογη ιντερνετική παρουσία, πολύ καλή ιστοσελίδα, υποδειγματική προώθηση του brand και ιδιαίτερα οργανωτικός αφού κατόρθωσε μόνος του να στήσει σχεδόν μια παγκόσμια ομοσπονδία, με τάσεις περεταίρω ανάπτυξης.
ΣτοShuai Jiao, το δυνατό Κινέζικο παλαιστικό στυλ,οι τεχνικές πρέπει να είναι πολύ καθαρές για να πάρει ένας αθλητής καλό σκορ. Εάν κατά την εκτέλεση μιας τεχνικής αγγίξει το έδαφος με οποιοδήποτε μέρος του σώματος εκτός από τα πόδια, η τεχνική θεωρείται λάθος.
Υπάρχει μόνο μία εξαίρεση, αυτή στην οποία τοποθετείται το γόνατο στο έδαφος για να εκτελεστεί η τεχνική. Σε αυτό το βίντεο βλέπουμε την τεχνική να εκτελείται με διαφορετικά βήματα, μετά με διαφορετικά πιασίματα και τέλος την κόντρα τεχνική.
Ο 81 ετών σήμερα Chuck Norris, έγινε παγκόσμια γνωστός σαν ηθοποιός ταινιών δράσης, πρωταγωνιστής τηλεοπτικών σειρών και σαν κεντρικό πρόσωπο σειράς ανεκδότων. Είναι επίσης δημιουργός δικού του συστήματος με το όνομαChun Kuk Do.
Πριν από όλα αυτά όμως ήταν πρωταθλητής και σπουδαίος αθλητής.
Ας τα δούμε με τη σειρά, εστιάζοντας στην αθλητική του πορεία.
Υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία σε Βάση στην Κορέα όπου και εκπαιδεύτηκε στο Tang Soo Do. Εκεί πήρε και την μαύρη ζώνη.
Επέστρεψε στην Αμερική και απολύθηκε από τον στρατό το 1962 οπότε και άνοιξε την πρώτη του σχολή. Εκείνη την εποχή άρχισε να συμμετέχει και σε αγώνες. Έχασε από τον μεγάλο Joe Lewis, τον Allen Steen και τρεις φορές από τον Tony Tulleners.
Του πήρε περίπου πέντε χρόνια για να βελτιωθεί και να φθάσει σε επίπεδο πρωταθλητή.
Στις 3 Ιουνίου 1967 κέρδισε το πρώτο του πρωτάθλημα, το Grand Champions στο S. Henry Cho’s All American Championship, νικώντας 7 αντιπάλους στη σειρά.
Στις 24 Ιουνίου, ο Norris ανακηρύχθηκε πρωταθλητής στο Παναμερικανικό Πρωτάθλημα Καράτε του S. Henry Cho στο Madison Square Garden, παίρνοντας τον τίτλο από τον Julio LaSalle και νικώντας τον Joe Lewis. Αυτό το τελευταίο ήταν πραγματικό κατόρθωμα, γιατί ο Lewis ήταν πραγματικά τρομακτικός για τους αντιπάλους του. Πολύ δυνατός, γρήγορος, τεχνίτης, με σπουδαία στρατηγική και κυρίως ανελέητος. Όλοι ήξεραν ότι ενώ οι άλλοι αντίπαλοι θα σε νικούσαν, ο Lewis θα σε τσάκιζε. Έτσι ο Chuck μάζεψε όλο το κουράγιο του, σκέφτηκε ότι αν δίσταζε θα τον διέλυε, αν τον χτυπούσε δυνατά θα τον απέκλειαν και όρμησε. Είναι αυτό που σήμερα λέμε ότι έκανε ένα “άλμα πίστης”. Και νίκησε.
Μετά από αυτό τον οριακό αγώνα, η καριέρα του άρχισε να απογειώνεται. Στις αρχές του 1968, ο Norris υπέστη τη δέκατη και τελευταία ήττα της καριέρας του, χάνοντας με πλειοψηφική απόφαση από τον Louis Delgado. Στις 24 Νοεμβρίου 1968, εκδικήθηκε την ήττα του από τον Delgado και κέρδισε τον τίτλο του πρωταθλητή στην μεσαία κατηγορία βάρους στο επαγγελματικό Karate. Τον τίτλο αυτό τον οποίο κράτησε για τα 6 επόμενα χρόνια.
Την 1η Απριλίου 1969, ο Norris υπερασπίστηκε επιτυχώς τον τίτλο του στο Παναμερικανικό Πρωτάθλημα Karate, σε ένα τουρνουά των πρωταθλητών της Βόρειας Αμερικής.
Και πάλι εκείνη τη χρονιά, ο Norris κέρδισε για δεύτερη φορά το Παναμερικανικό Πρωτάθλημα Καράτε. Ήταν η τελευταία φορά που συμμετείχε και αποσύρθηκε αήττητος.
Στις αρχές Αυγούστου του 1969, ο Norris υπερασπίστηκε τον τίτλο του ως παγκόσμιος πρωταθλητής στο Διεθνές Πρωτάθλημα Karate. Στους προκριματικούς αγώνες συμμετείχαν πρωταθλητές από τις περισσότερες από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ, αλλά και αρκετοί από το εξωτερικό. Ο Chuck νίκησε όποιον βρήκε μπροστά του και διατήρησε τον τίτλο του. Για την επίδοσή του τιμήθηκε σαν ο Μαχητής της Χρονιάς από το περιοδικό Black Belt, σαν αυτός που είχε τις περισσότερες νίκες σε ένα τουρνουά.
Διάβαζα παλιά ότι, αν βάζαμε τις σελίδες που αναφέρονταν στους αγώνες του, την μία πάνω από την άλλη, θα σχηματιζόταν ένα πακέτο 20 πόντων.
Εκείνη τη χρονιά, το 1969, έκανε το ντεμπούτο του ως ηθοποιός στην ταινία του Dean Martin The Wrecking Crew.
Το 1999, ο Norris εισήχθη στο Hall of Fame του Μουσείου Ιστορίας των Πολεμικών Τεχνών.
Την 1η Ιουλίου 2000, ο Chuck τιμήθηκε με το Χρυσό Βραβείο Ζωής από το Hall of Fame της Παγκόσμιας Ένωσης Karate.
Συνολικά στην καριέρα του ο Norris εκτός από το Tang Soo Do, μελέτησε και τα στυλ
Shōtōkan,
Gōjū – ryū,
Shitō-ryū,
American Kenpo,
Enshin kaikan,
Kyokushin,
Judo,
Brazilian Jiu- Jitsu,
Arnis,
Tae Kwon Do
Hapkido .
Οι ζώνες του:
10ο Dan στο Chun Kuk Do
9ο Dan στο Tang Soo Do
8ο Dan στο Taekwondo
5ο Dan στο Karate
3ο Dan στο Brazilian ju-jitsu από την οικογένεια Machado
