Ο Charles David Liddell γεννήθηκε στα τέλη του 1969 στην Santa Barbara της California. Οι φίλοι του τον ξέρουν σαν Chuck ενώ οι … εχθροί του σαν Iceman.
Ήταν ένα πραγματικά μεγάλο όνομα στα μαχητικά αθλήματα. Το βιογραφικό του περιλαμβάνει 22 αγώνες και 22 νίκες εκ των οποίων οι 18 με νοκ άουτ. Α ναι! αυτά όχι στο “κανονικό” του άθλημα που ήταν το ΜΜΑ αλλά στο Kick boxing. Εκεί, στο MMA, έχει να παρουσιάσει 30 αγώνες, 21 νίκες, οι 13 με νοκ άουτ, η 1 με υποταγή και οι 7 με απόφαση. Επίσης έχασε συνολικά 9 φορές, τις 7 με νοκ άουτ, 1 με υποταγή και 1 με απόφαση.
Στο ΜΜΑ ήταν ενεργός από το 1998 έως το 2010. Στα 12 αυτά χρόνια κυριολεκτικά νίκησε όλο “τον καλό κόσμο”, τα μεγαλύτερα ονόματα του οκτάγωνου και μάλιστα τους περισσότερους με νοκ άουτ.
Όταν αγωνιζόταν ζύγιζε 92 Kgr με ύψος 1,88 m.
Από “κλασικές σπουδές” έχει 8ο Dan στο Kajukenbo, μαύρη ζώνη στο Koei – Kan Karate και μοβ ζώνη στο Brazilian Jujitsu.
Όπως θα παρατηρήσετε, δεν έχει κάποια σπουδαία ταχύτητα στα χτυπήματά του με χέρια και με πόδια. Η κίνησή του μοιάζει λίγο άκαμπτη, αλλά: ήταν πάντα στην κατάλληλη θέση, οι μετακινήσεις του ήταν τέλειες, τα χέρια του χτυπούσαν σαν σφυριά, το δεξί του overhead και τα hooks «σκότωναν», οι αποφυγές και οι αντεπιθέσεις του υποδειγματικές, οι παλαιστική του εμπειρία ήταν ολοφάνερη στην μικρή απόσταση. Ακόμη ήταν σπουδαίος στο να αποφεύγει τα χαμηλά μπασίματα των αντιπάλων όταν προσπαθούσαν να κλείσουν την απόσταση και να του πιάσουν το μπροστινό πόδι, και μπορούσε να κλειδώσει τα πόδια του αντιπάλου όταν αγωνιζόταν στο έδαφος. Είχε βέβαια το απαραίτητο τρελό βλέμμα και το χαρακτηριστικό μαλλί, που και αυτό βοηθά!
Το πλούσιο ρεπερτόριο των τεχνικών του είχε στοιχεία τόσο από Karate και Kajukenbo όσο και από Kickboxing, Wrestling και Brazilian Ju-jitsu.
Η παρουσία του βοήθησε το UFC και το οκτάγωνο γενικότερα, καθώς υπήρξε ένας από τους πρώτους του ήρωες.
Έλαβε μέρος σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές και σε κινηματογραφικές ταινίες.
To «καλλιτεχνικό» του όνομα Iceman, του το έδωσαν γιατί δεν ανέβαιναν οι παλμοί του πριν τόν αγώνα, ήταν σαν να πήγαινε περίπατο στο πάρκο!
Εδώ η πορεία του σε 18 περίπου λεπτά:
Εδώ οι καλύτερες στιγμές του:
Ο τελευταίος του αγώνας ήταν στις 14 Απριλίου του 2018, οκτώ χρόνια μετά την απόσυρσή του.
Αντίπαλος ο παλιός του γνώριμος, ο Tito Ortiz. Ο Ortiz πήρε το αίμα του πίσω νικώντας τον με νοκ άουτ στον 1ο γύρο. Όμως έπρεπε να περιμένει την επαναφορά του Chuck 8 χρόνια μετά την συνταξιοδότησή του, γιατί στην ¨κανονική” του εποχή είχε χάσει με νοκ άουτ δύο φορές, στις 2 Απριλίου του 2004 και στις 30 Δεκεμβρίου του 2006. Είχε κάποια αξία η τελευταία νίκη του σε έναν συνταξιούχο;
Μπορείτε να δείτε την ιστοσελίδα του πατώντας εδώ.
Αντίπαλος ο παλιός του γνώριμος, ο Tito Ortiz. Ο Ortiz πήρε το αίμα του πίσω νικώντας τον με νοκ άουτ στον 1ο γύρο. Όμως έπρεπε να περιμένει την επαναφορά του Chuck 8 χρόνια μετά την συνταξιοδότησή του, γιατί στην ¨κανονική” του εποχή είχε χάσει με νοκ άουτ δύο φορές, στις 2 Απριλίου του 2004 και στις 30 Δεκεμβρίου του 2006. Είχε κάποια αξία η τελευταία νίκη του σε έναν συνταξιούχο;
Μπορείτε να δείτε την ιστοσελίδα του πατώντας εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου