Το Σάββατο, στις 20 Ιανουαρίου του 2018, έγινε στο Barclay Center της Νέας Υόρκης ένας αγώνας επαγγελματικής πυγμαχίας μεταξύ του παγκόσμιου πρωταθλητή Errol Spence και του Lamont Peterson.
Νίκησε ο Spence αφού στον 7ο γύρο ο προπονητής του Peterson ζήτησε διακοπή του αγώνα.
Ο Lamont δεν είναι τυχαίος μαχητής.
Στα 34 του, είχε ήδη 40 αγώνες στο ενεργητικό του με 35 νίκες, οι 17 με νόκ άουτ, 4 ήττες και μία ισοπαλία. Ήταν επίσης παγκόσμιος πρωταθλητής στα 63,5 και στα 66,7 κιλά.
Σαν ερασιτέχνης είχε κατακτήσει τα Χρυσά Γάντια το 2001. Έχει κλείσει ήδη 17 χρόνια σαν πυγμάχος, 10 σαν ερασιτέχνης και 7 σαν επαγγελματίας.
Δείτε τις καλύτερες στιγμές του αγώνα:
Μετά τον αγώνα ο Lamont δήλωσε ότι εμπιστεύεται απόλυτα τον προπονητή του, «αν μου ζητήσει να πολεμήσω με 1.000.000 ανθρώπους θα το κάνω. Αν μου ζητήσει να σταματήσω, θα σταματήσω. Ποτέ δεν αμφισβητώ την απόφασή του. Ξέρω ότι έχει το καλύτερο για μένα στην καρδιά του».
Ο προπονητής του Barry Hunter, δήλωσε «ήταν πολύ δύσκολο, αλλά ξέρετε τον Lamont, ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψει. Έπρεπε να το σταματήσω. Στο κάτω κάτω είναι ο γιός μου. Δεν υπάρχει τίποτα πιο πολύτιμο για μένα από την ευημερία του. Αν πρόκειται να διαλέξω αυτόν ή την νίκη, νοιάζομαι για αυτόν».
Η απόλυτη συνεργασία προπονητή αθλητή;
Όμως η ιστορία ξεκίνησε 24 χρόνια πρίν.
Ο Lamont και μικρότερος αδελφός του Antony πέρασαν εφιαλτική παιδική ηλικία. Ο πατέρας τους ήταν φυλακή για υπόθεση ναρκωτικών και η μητέρα τους τους εγκατέλειψε από προσωπικά της προβλήματα. Τα παιδιά βρέθηκαν εντελώς μόνα, χωρίς φροντίδα αλλά και χωρίς σπίτι. Περιπλανιόντουσαν για χρόνια σαν άστεγα αλλά και πεινασμένα αφού περνούσαν μέρες νηστικά.
Ο Lamont ήταν 10 χρονών και ο Antony 8 όταν τα βρήκε ο Barry Hunter. Τα πήρε σπίτι και τα φρόντισε. Τα μεγάλωσε σαν παιδιά του.
Όμως ο Barry εκτός από Άνθρωπος είναι και μερικά ακόμη:
- το 2004 εθελοντής προπονητής της χρονιάς από την Επιτροπή Ολυμπιακής Εκπαίδευσης,
- Το 2007 ανακηρύχτηκε προπονητής της χρονιάς από την WBO,
- το 2011 προπονητής της χρονιάς με τιμητική μνεία και
- το 2012 ένας από τους 5 καλύτερους προπονητές στον κόσμο από το Fight Magazine.
- Σήμερα έχει συμπληρώσει 32 χρόνια προπονητικής εμπειρίας.
Αναρωτιέστε τι έγινε με τον μικρό αδελφό του Lamont, τον Antony;
39 αγώνες, 38 νίκες, 24 νοκ άουτ και 1 ήττα. Δεν πήγε κι άσχημα.
Αν κάποιοι σκέφτονται ότι τους εκμεταλλεύεται θα πρέπει να σκεφτούν και ποιο θα ήταν το μέλλον δύο παιδιών άστεγων και ορφανών ηλικίας 8 και 10 ετών. Με την εμπλοκή τους στον αθλητισμό, τους έβαλε σε μια σειρά και τους έμαθε να οργανώνουν την ζωή τους. Άλλωστε επαγγελματίας δεν γίνεσαι με το ζόρι.
Εδώ βλέπετε τον Barry σε ώρα δουλειάς:
Η ιστορία των αδελφών Peterson έχει προβληθεί αρκετές φορές σε τηλεοπτικές εκπομπές του ESPN. Η ιστορία τους είναι παράδειγμα σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης.
Όμως ο Hunter δεν έκανε μια εξαίρεση με τους Lamont και Antony. Στο νέο του γυμναστήριο, ένα από τα καλύτερα της Ανατολικής Ακτής, το HeadBangers, στην Washington DC, προπονεί πολλούς ερασιτέχνες και κορυφαίους επαγγελματίες. Οι ερασιτέχνες δεν πληρώνουν.
Ενδεικτικά, το γυμναστήριο μπορεί να χωρά ταυτόχρονα 100 αθλητές. Σε αυτό το κλίμα είναι πολύ φιλικό. Όπως λένε, όποιος εντάσσεται στην ομάδα του Hunter εντάσσεται στην οικογένεια.
Δείτε το Head Bangers gym:
Η άποψή του είναι ότι προσφέρει στους νέους, μαθαίνοντάς τους να υπερέχουν σε κάτι θετικό. Τους βοηθά να αντιμετωπίζουν τα αίτια της παραβατικότητας και των άλλων αρνητικών συμπεριφορών.
Τους προτρέπει να κάνουν κάτι θετικό για την ζωή τους. Συντονίζει χορηγίες από τοπικές επιχειρήσεις για την υποστήριξη των νεαρών αθλητών. Με τα χρήματα αυτά καλύπτει τα έξοδα για τη συμμετοχή τους στα πρωταθλήματα, τοπικά αλλά και εθνικά.
Τα προγράμματα που προωθεί μαζί με τους συνεργάτες του, σκοπό έχουν να προβάλουν την σωματική ικανότητα, την ομαδική εργασία, τον σεβασμό, τον πολιτισμό και την εκπαίδευση που παράγει αυτοεκτίμηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου