Ο Anthony Joshua είναι σήμερα 32 χρονών (γεννημένος στις 15 Οκτωβρίου 1989).
Σαν ερασιτέχνης ήταν:
Ολυμπιονίκης το 2012 στο Λονδίνο στην Super-heavyweight
Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2011 ήταν 2ος
Στο εθνικό πρωτάθλημα ήταν 1ος το 2010
Στο England Boxing National Amateur Championships (ABA Championships) ήταν 1ος το 2010 και το 2011.
Σαν επαγγελματίας έχει:
25 αγώνες, 24 νίκες, 22 με νοκάουτ και μία ήττα.
Με δυο λόγια ξέρει πυγμαχία και επίσης μπορεί να νικά σε μεγάλους αγώνες.
Όμως εκτός από αυτά έχει και μερικά άλλα χαρακτηριστικά:
Ύψος: 1,98 m
Άνοιγμα χεριών: 2,08 m
Βάρος: 113 κιλά
Πρόκειται για πραγματικό θηρίο. Άλλοι μπορεί να σταθούν στο ύψος και το άνοιγμα των χεριών, που σχεδόν ¨σκεπάζουν¨ το ρινγκ, άλλοι στο βάρος του, τα 113 αγωνιστικά κιλά, άλλοι στους μεγάλους τίτλους του σαν ερασιτέχνης, Ολυμπιονίκης, Παγκόσμιος Πρωταθλητής, επανειλημμένα Εθνικός πρωταθλητής. Αυτό όμως που τον χαρακτηρίζει είναι η τρομακτική του δύναμη. έχει 25 αγώνες – 24 νίκες – 24 νοκάουτ, πριν χάσει από τον Andy Ruiz. Ο αγώνας που δεν κατάφερε το νοκάουτ ήταν με τον μεγάλο Wladimir Klitschko.
Ο πολύς Mike Tyson τον χαρακτήρισε σαν τον πρώτο πυγμάχο της νέας εποχής. Εννοούσε αυτόν που εκτός της ικανότητας και της εμπειρίας, έχει και τρομακτικά σωματικά προσόντα με κυρίαρχο την απίστευτη δύναμη.
Η ισχύς των χτυπημάτων του είναι καταστροφική. Επιλέξαμε ένα βίντεο που εστιάζει ακριβώς πάνω σε αυτό, την τεράστια δύναμή του. Τα χτυπήματα που περνούν είναι για να τελειώσει ο αγώνας. Και επειδή δεν υπάρχει τέλεια άμυνα, αυτό αργά ή γρήγορα θα συμβεί και θα κάνουν ζημιά.
Το Pankido αναπτύχθηκε το 1988 και παρουσιάστηκε επίσημα το 1997, φέτος συμπληρώνει 24 χρόνια παρουσίας.
Άν και μπορεί να μας παραπλανήσει το όνομα, δεν είναι Ασιατική τέχνη αλλά Ευρωπαϊκή και μάλιστα Γαλλική.
Την δημιούργησε ο PatrickLombardo, ο οποίος ασχολείται 45 χρόνια με τις πολεμικές τέχνες και είναι υψηλόβαθμος της Γαλλικής Ομοσπονδίας Καράτε – FFKDA (7οDan από τις 6 Ιανουαρίου 2017).
Γιατί είναι σημαντικό; Γιατί είναι η πρώτη μέθοδος στον κόσμο που πρότεινε, για την Αυτοάμυνα και την Ελεύθερη μάχη, τεχνικά προγράμματα ανά βαθμό, λογικά και προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις του καθενός. Αυτό εξηγείται γιατί ο δημιουργός του έχει μακρόχρονη κλασική εκπαίδευση στις πολεμικές τέχνες.
Σαν σύστημα, αποτελεί σύνθεση των Ανατολικών Πολεμικών Τεχνών και των Δυτικών Μαχητικών Αθλημάτων, περιλαμβάνει τεχνικές εδάφους, μάχη με γυμνά χέρια και πόδια και επίσης τεχνικές με μαχαίρια και μικρά ραβδιά.
Το Pankido κατέχει ηγετική θέση στην επαγγελματική αγορά αυτοάμυνας και στην εκπαίδευση πρωταθλητών στο ΜΜΑ.
Εξετάσεις για ζώνες, Dan και τίτλους Master διενεργεί η Παγκόσμια Ομοσπονδία Pankido(W.P.F.).
Στις εξετάσεις υπάρχει θεωρητικό και πρακτικό μέρος.
Στην ύλη περιλαμβάνονται πρακτική εφαρμογή των τεχνικών, αλλά και συνέντευξη, γραπτή εξέταση στην ιστορία, τις τεχνικές αρχές, την φιλοσοφία, την γνώση της ιεραρχίας, τους κανόνες των αγώνων αλλά και τα αποτελέσματα του εξεταζόμενου σε αγώνες.
Η στολή είναι λευκό παντελόνι, μαύρο σακάκι και κόκκινη ζώνη. Οι ζώνες έως την μαύρη, συμβολίζονται με κόκκινη ζώνη και 1-5 μαύρα σιρίτια. Από το 1οDan έως το 10ο τα σιρίτια είναι χρυσά, ενώ τα 8ο, 9ο και 10οDan είναι τιμητικά.
Ο χώρος της προπόνησης του Pankido ονομάζονται "Dôjo", ένας όρος που τιμά την ιαπωνική παράδοση των Πολεμικών Τεχνών. Χαρακτηριστικό είναι ότι πρέπει να είναι προσανατολισμένο, αν είναι δυνατόν, από την ανατολή προς τη δύση. Το Κεντρικό Dôjo ονομάζεται Pandokan.
Στο Pankido, η εθιμοτυπία έχει ιδιαίτερη σημασία. Περιλαμβάνει τον τρόπο συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος, αλλά και κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, μιας επίδειξης ή οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας. Ο χαιρετισμός μεταξύ των μαθητών στην αρχή και στο τέλος κάθε άσκησης είναι ουσιώδης και εκφράζει μία από τις ισχυρές ιδέες του Pankido: "Χωρίς το άλλον δεν μπορεί να προχωρήσω". Τέλος στις ασκήσεις μάχης, ένας μαθητής ανώτερου βαθμού μπορεί να προσκαλέσει έναν μαθητή με τον ίδιο ή ισοδύναμο βαθμού, αλλά δεν μπορεί να προσκαλέσει έναν ανώτερο. Η ιστοσελίδατης οργάνωσης είναι πλήρης.
Το Muay Thai είναι το πιο γνωστό στυλ χτυπημάτων πλήρους επαφής. Χρησιμοποιεί γροθιές, αγκώνες, γόνατα, λακτίσματα και τεχνικές για σώμα με σώμα. Είναι χιλιάδες οι μαχητές του σε όλο τον κόσμο, αποτελεί δε το σημείο αναφοράς σαν το πλέον ολοκληρωμένο και διαδεδομένο στυλ χτυπημάτων.
Το Shoot boxing είναι ένας δυνατός συνδυασμός Kickboxing και wrestling, τεχνικός και καλά δομημένος. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τον κύκλο του έχουν βγει παγκόσμιοι πρωταθλητές στο Kickboxing και εξακολουθούν να βγαίνουν, μαχητές με τεχνική και ποιότητα. Να θυμίσουμε ότι στο Shoot boxing επιτρέπονται τα χτυπήματα σε όλο το σώμα χρησιμοποιώντας γροθιές, αγκώνες, γόνατα και λακτίσματα, εκτός από το λαιμό, τη σπονδυλική στήλη, τον αυχένα και τα γεννητικά. Επιτρέπονται επίσης και οι ανατροπές. Επιτρέπεται να χτυπήσετε τον αντίπαλό σας ενώ πέφτει αλλά όχι στο έδαφος. Επίσης μπορείτε να μπλοκάρετε και να σφίξετε ενώ αγωνίζεστε, αλλά οι πόντοι θα μετρηθούν μόνο για τον μαχητή που κερδίζει πλεονεκτική θέση από αυτό. Επιτρέπεται να αλλάξετε τις θέσεις ενώ εμποδίζετε τον αντίπαλο που προσπαθεί να κάνει υποβολή, στραγγαλίζοντας τον ή περιστρέφοντας το χέρι του.
Τι θα γίνει αν συναντηθούν τα δύο αυτά στυλ;
Το βίντεο που ακολουθεί είναι ένα πρώτο δείγμα. Ο αγώνας έγινε μεταξύ του Ταϊλανδού Lomissan Sor. Thanikul (Muay Thai) και του Naoyuki Taira (Shoot Boxing) στις 17 Σεπτεμβρίου του 1988 στο Tokyo (Korakuen Hall)
Όλα πήγαιναν καλά, ο Ιάπωνας και τις ανατροπές του έριχνε στον Ταϊλανδό, οι οποίες δεν κάνουν απαραίτητά ζημιά αλλά κουράζουν αυτόν που πέφτει συνέχεια και κυρίως καταστρέφει το γόητρο και την ψυχολογία. Αυτόν τον τσαμπουκά και την εικόνα υπεροχής που χτιζόταν, δεν μπορούσε να την ανεχθεί ο αθλητής του Muay Thai. Επιτέλους έχουμε κι ένα πρόσωπο. Μπορεί να νικήσεις και όλοι να θυμούνται το πόσες τούμπες σε έβαλε ο άλλος να κάνεις.
Στον δεύτερο γύρο Ταϊλανδός άρχισε τα “περίεργα”, προσπαθώντας να “εξηγήσει” ότι πήρε το μήνυμα. Και πως έκανε κατανοητή την άποψή του; μα κλωτσώντας στο κεφάλι τον πεσμένο αντίπαλό του. Επίσης όταν στριμώχτηκε έριξε και έναν αγκώνα στο κεφάλι του Ιάπωνα, ίσως από κεκτημένη ταχύτητα, ίσως και όχι. Προφανώς είχαν συμφωνήσει όχι αγκώνες στο κεφάλι. Αλλά ας μην το κάνουμε και θέμα, αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες.
Ο Ιάπωνας, με το μαύρο παντελόνι, δεν παρέλειψε, όταν ο αντίπαλός του ήταν πεσμένος στο έδαφος, να κάτσει όχι και τόσο καλοπροαίρετα πάνω του, ανταποκρινόμενος στην πρόκληση.
Στο τρίτο γύρο ο Ιάπωνας έδειχνε κουρασμένος, είχε δεχτεί και μερικές γροθιές παραπάνω. Μια γονατιά του Lomissan έκοψε την ανάσα του ήδη λαχανιασμένου Naoyuki και μερικές ακόμη μετά από λίγο τον έριξαν για τα καλά.
Κατέληξε ο δυστυχής Ιάπωνας να πέφτει κάθε μερικά δευτερόλεπτα, σε μια φιλότιμη προσπάθεια να βγάλει τον αγώνα. Τελικά οι σάκοι ιστορικά, ποτέ δεν είχαν καλό τέλος. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση μια γονατιά στο κεφάλι τέλειωσε το μαρτύριο.
“Η επίθεση είναι έμπνευση και η άμυνα μαθηματικά” Η έκφραση είναι γνωστή από το μπάσκετ αλλά ισχύει ακριβώς το ίδιο και για τις πολεμικές τέχνες και τα αθλήματα επαφής.
Να σημειώσουμε, πριν προχωρήσουμε, ότι η αποφυγή εκτελείται κοντά στον αντίπαλο, εντός του δικού μας “πεδίου βολής”. Αυτό σημαίνει ότι ακολουθείται από αντεπίθεση. Επίθεση – αντεπίθεση είναι ένα. Μόνο αποφυγή είναι η μισή δουλειά. Επομένως ο τρόπος της ακολουθούμενης αντεπίθεσης παίζει ρόλο στην επιλογή του τρόπου αποφυγής.
Όμως, γιατί οι αποφυγές είναι η απόλυτη απόδειξη της ποιότητας ενός μαχητή;
Γιατί απαιτεί από τον αμυνόμενο μια σειρά σωστών αποφάσεων σε πραγματικό χρόνο, ενώ ακολουθεί, δεύτερος, την επιλογή του επιτιθέμενου.
Δείτε την σειρά:
Κατ΄ αρχήν καταλαβαίνει ότι η δραστηριότητα που βλέπει είναι επίθεση
Είναι επίθεση εναντίον του
Η επίθεση αυτή τον φθάνει, είναι απειλή, οπότε πρέπει να δραστηριοποιηθεί
Εντοπίζει ποιά τεχνική χρησιμοποιείται πριν ακόμη αυτή ολοκληρωθεί. Αυτό δεν είναι τόσο απλό γιατί υπάρχουν άπειρες παραλλαγές εκτέλεσης μιας τεχνικής. Οι μεγάλοι μαχητές έχουν εξελίξει τις δικές τους παραλλαγές που τους ταιριάζουν καλύτερα και δεν μοιάζουν με κανενός άλλου
Εξετάζει τι επιλογές έχει για να αμυνθεί, π.χ. να απομακρυνθεί, να μπλοκάρει, να αποφύγει, να αντεπιτεθεί σε πρώτο χρόνο
Επιλέγει να αποφύγει
Επιλέγει την αποφυγή αυτή που θα του επιτρέψει να αντεπιτεθεί
Επιλέγει την αντεπίθεση που ταιριάζει καλύτερα
Ρυθμίζει την θέση του ως προς τον αντίπαλο που του επιτρέπει να έχει διαδρομή εκτός της πορείας του χτυπήματος
Συγχρονίζει την ταχύτητα της κίνησης αποφυγής με την ταχύτητα του χτυπήματος αξιοποιώντας το timing
Εκτελεί την αποφυγή με τον πιο οικονομικό τρόπο μένοντας όσο γίνεται πιο κοντά στην πορεία του χτυπήματος
Μελετά το πως θα εξελιχθεί η συμπλοκή μετά την αντεπίθεσή του
Εκτελεί την αντεπίθεση
Στα βίντεο που ακολουθούν, βλέπουμε μερικούς τεχνίτες να τα εφαρμόζουν όλα αυτά και με χάρη. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι όλοι τους είναι παγκόσμιοι πρωταθλητές.
Στην αρχή κάθε αγώνα, υπάρχει σαν άγραφος νόμος στοιχειώδους ευγένειας, η συνήθεια να χαιρετά ο ένας μαχητής τον άλλο.
Στις πολεμικές τέχνες, Taekwondo, Karate, Judo κ.α. μπορεί να είναι ένας χαιρετισμός – υπόκλιση προς τον αντίπαλο, αλλά πολλές φορές και προς τον Δάσκαλό του.
Στα μαχητικά αθλήματα, που φοράνε γάντια, είναι η συνήθεια να αγγίζουν τα γάντια στην αρχή του αγώνα και πολλές φορές και στην αρχή κάθε γύρου.
Είναι κάτι που δεν περιλαμβάνεται στους κανονισμούς αλλά στην άτυπη ευγένεια του ρινγκ.
Τυπικά ο χρόνος μετρά και ο αγώνας εξελίσσεται. άρα τα χτυπήματα μπορούν να μετρήσουν.
Όμως δεν σκέφτονται όλοι έτσι. Την έκταση του χεριού και το άνοιγμα της άμυνας κάποιοι το βλέπουν σαν ευκαιρία. Και σαν μια καλή στιγμή να δείξουν ότι η καφρίλα τους εμποδίζει να φερθούν σαν άνθρωποι. Συνήθως είναι οι loosers, γιατί ένας μαχητής που αισθάνεται ότι μπορεί να νικήσει δεν ξεπέφτει σε τέτοια τερτίπια.
Κατά την γνώμη μας, τέτοια συμπεριφορά χαλάει το όνομα του προπονητή που δεν μπορεί να ελέγξει τέτοιες συμπεριφορές και ξεφτιλίζει τη σχολή και την ομάδα του.
Δείτε μερικές τέτοιες περιπτώσεις καφρίλας.
(Στο 2:12 έχει μπει κατά λάθος επίθεση του Floyd Mayweather αλλά δεν είναι στην αρχή του αγώνα και λίγο πριν ο αντίπαλός του τον είχε χτυπήσει αντικανονικά).
Η υπεράσπιση του τίτλου του Teofimo Lopez απέναντι στον George Kambosos Jr. ακυρώνεται για άλλη μια φορά και ετοιμάζεται να γίνει κάτι σαν ανέκδοτο.
Δεν έγινε στις 14 Αυγούστου όπως ήταν η τελευταία ημερομηνία που είχε δοθεί και ο λόγος, όπως είπε ο manager του Lopez Dave McWater, ήταν ότι θα έπρεπε όλοι να περάσουν από καραντίνα 14 ημερών.
Οι επαγγελματίες πυγμάχοι πρέπει να αγωνίζονται σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και δεν μπορούν να ακυρώνουν αγώνες. Ο αγώνας με τον Kambosos ήταν υποχρεωτικός από την IBF και ο Lopez ίσως προτιμήσει να μην αγωνιστεί με τον Έλληνα και να θυσιάσει τον τίτλο.
Αργότερα στο τέλος της χρονιάς, Νοέμβριο ή Δεκέμβριο, ο Lopez πρόκειται να παίξει την ρεβάνς με τον σπουδαίο Vasily Lomachenko, που θα είναι ένας αγώνας που θα είναι πιο σημαντικός αγωνιστικά αλλά και εμπορικά, από ότι ο αγώνας με τον Kambosos.
Αλλά η ακύρωση μπορεί να είναι κάτι καλό και για τον Kambosos, όπως λένε κάποιοι, γιατί θα είχε ελάχιστες πιθανότητες να νικήσει τον Lopez. Πιστεύουν ότι ο Lopez είναι ο πρωταθλητής και ότι έχει το πλεονέκτημα.
Η εταιρεία Triller, που έχει αναλάβει να διοργανώσει τον αγώνα, αν υπάρξει ακύρωση, κινδυνεύει να χάσει 5.000.000 δολάρια.
Πάντως ο Kambosos μπορεί να μην είναι διάσημος σε όλο τον κόσμο όπως ο Lopez, αλλά στην Αυστραλία που η πυγμαχία έχει μεγάλο κοινό, είναι όνομα. Τώρα ξεκινά μια διαμάχη με την IBF.
Το σίγουρο είναι ότι οι οπαδοί δεν νοιάζονται αν ο Lopez εγκαταλείψει τον τίτλο της IBF, επειδή έχει ήδη τη ζώνη στις WBA, WBC και WBO. Η Triller θα τον πλήρωνε περίπου 4.000.000 δολάρια.
Ίσα ίσα που η εγκατάλειψη του τίτλου, όπως πιστεύουν ορισμένοι, τον απαλλάσσει από την υποχρέωση να αντιμετωπίσει “καρχαρίες” όπως ο Rolando "Rolly" Romero (14-0-0).
Αν ο αγώνας ακυρωθεί, η θέση θα είναι άδεια και ο Kambosos θα πρέπει να αγωνιστεί με τον σκληρό Μεξικανό Isaac “Pitbull” Cruz Jr. (22-1-1).
Πάντως οι ελπίδα πεθαίνει τελευταία και ο αγώνας μπορεί να γίνει σε χώρα που δεν έχει υποχρεωτική καραντίνα, όπως οι χώρες της Μέσης Ανατολής, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Αν γίνει αυτό, τότε ο αγώνας θα γίνει μέχρι τις 17 Οκτωβρίου 2021.
Όπως βλέπουμε η καριέρα ενός επαγγελματία πυγμάχου δεν περιλαμβάνει μόνο όσα συμβαίνουν μέσα στο ρινγκ.
Πάντως ο Kambosos δηλώνει ότι “Μπορείς να τρέχεις αλλά δεν μπορείς να κρυφτείς”.
Αυτή είναι η πιο συνηθισμένη σκέψη που κυριαρχεί όταν πέσει η πρώτη δυνατή στην προπόνηση. Η διαφορά από τον τίτλο είναι ότι η πρόταση ολοκληρώνεται με μερικές … διευκρινιστικές εκφράσεις που καλό είναι να μην αναφέρουμε.
Η προπόνηση είναι για να βελτιώνουμε την φυσική κατάσταση, να μαθαίνουμε την τεχνική, να δουλεύουμε τον τρόπο που αγωνιζόμαστε.
Αυτό το τελευταίο είναι που μας μπερδεύει. Πόσο δυνατά δικαιολογείται να παίζουμε; Πόσο μπορούμε να χτυπάμε;
Στην προπόνηση επαγγελματιών τα πράγματα είναι πιο δυνατά, είναι ώρα δουλειάς και προπονούνται όπως αγωνίζονται.
Κάπου εκεί στο όριο είναι που μπαίνουν δόλιες σκέψεις, γυαλίζει το μάτι και “γυρίζει” το μυαλό.
Διότι ποιός είναι αυτός που ανέχεται να τρώει ξύλο στην προπόνηση, ακόμη κι αν είναι για “καλό” σκοπό; Είναι και το θέμα του γοήτρου που παίζει κι αυτό τον ρόλο του.
Τα βίντεο που ακολουθούν δείχνουν τι συμβαίνει από την κακιά στιγμή και μετά.
Ο Kakuda είναι σαν πρόσωπο πολύ γνωστός. Ήταν ο διαιτητής των αγώνων K-1 της καλής εποχής. Διαιτήτευσε όλα τα μεγάλα ονόματα του παγκόσμιου Kickboxing.
Ήταν καλός γνώστης της δουλειάς, έμπειρος και ιδιαίτερα εκφραστικός, ήταν ο άνθρωπος που βοήθησε την οργάνωση K-1 μέσα από το ρινγκ να αποκτήσει το μεγάλο όνομα που έφθασε να έχει.
Για πολλούς ήταν το "πρόσωπο" του K-1 μπροστά από την κάμερες. Όμως όπως σε όλα τα πράγματα που φαίνονται απλά και αβίαστα, δεν είναι ακριβώς έτσι. Άς δούμε στην περίπτωση Kakuda την εξήγηση.
Εδώ μπορείτε να δείτε πως απέκτησε την εμπειρία του:
Γεννημένος το 1961, άρχισε το Karate σε μικρή ηλικία. Το στυλ του ήταν το Seidokaikan. Στα 21 του, το 1982, εμφανίζεται στους αγώνες. Αγωνίστηκε για 17 χρόνια. Μόλις τέλειωσε το Πανεπιστήμιο άνοιξε μια σχολή Karate στο Kobe. Σε δύο χρόνια την έκλεισε.
Μετά από αυτό έκανε διάφορες δουλειές για να ζήσει. Έπλενε πιάτα σε εστιατόρια, βοηθός σεφ, και οικοδόμος. Στα 28 του δούλεψε σαν bouncer σε δημόσιο λουτρό αλλά έφυγε όταν άνοιξε "δουλειές" με την Yakuza, συγκεκριμένα με τα μαχαίρια τους, όταν τους αρνήθηκε την είσοδο.
Από το 1999 στρέφεται οριστικά στο Kickboxing. Έκανε μια καλή καριέρα. Άν και κοντός για τα ύψη των θηρίων του K-1, ήταν 174cm, αγωνίστηκε με μεγάλα ονόματα όπως τον Stan Loginidis, τον μεγάλο Ταϊλανδό πρωταθλητή του Muay Thai Chanqpuek Kiatsongrit, με τελευταίο αντίπαλο της καριέρας του τον Musashi. Μην ξεχνάμε ότι άρχισε μεγάλος την καριέρα του και αυτό έπαιξε ρόλο στην πορεία του.
Δείτε τον αγώνα με τον Stan Loginidis
Συνταξιοδοτείται σαν μαχητής και γίνεται κριτής και διαιτητής των αγώνων K-1.
Το αίμα όμως νερό δεν γίνεται και επιστρέφει. Καταφέρνει να φθάσει στον τελικό του K-1 World Grand Prix του 2005 στην Οσάκα. Στον αγώνα αυτό χάνει από τον Georges Loginidis, αδελφό του Stan από τον οποίο είχε χάσει μερικά χρόνια πριν.
Τέλειωσε την αγωνιστική πορεία του στα 44, ως ο μεγαλύτερος ηλικιακά όλων των μαχητών του K-1.
Δείτε τον αγώνα:
Έχει διατελέσει εκτελεστικός παραγωγός για το K-1 για λογαριασμό του Fighting and Entertainment Group.
Το παίξιμό του ήταν αμυντικό με αντεπιθέσεις. Όχι περίεργο αφού ήταν μεγάλος, οπότε θα έπρεπε να κρατά δυνάμεις και έμπειρος ώστε να μπορεί να εφαρμόζει αυτή την τακτική. Τα κλεισίματά του ήταν ιδιαίτερα συμπαγή. Βέβαια αυτό δεν έπιανε πάντα, κυρίως σε μαχητές που μπορούσαν να κόβουν τις αντεπιθέσεις του.
Όσον αφορά τις αντεπιθέσεις του ας θυμηθούμε ότι είχε το ρεκόρ Guinness σε σπασίματα μπαστουνιών του baseball με το καλάμι, 27 σε ένα λεπτό το 2001, 33 το 2003 και 54 το 2009. Τα low του "έκοβαν". Αλλιώς δεν φθάνεις στον τελικό του παγκόσμιου.
Το ότι δεν κατόρθωσε να πάρει το παγκόσμιο δεν σημαίνει ότι δεν ήταν καλός. Μάλιστα η εμπειρία του ήταν ανεκτίμητη, και οι διοργανωτές τον αξιοποίησαν ως gatekeeper, "δοκιμαστή" των υποψήφιων να αγωνιστούν στο K-1!
Έχει δύο παιδιά, ένα γιο και μια κόρη. Είναι πτυχιούχος καθηγητής γυμνασίου, μιλά Ιαπωνικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ταϊλανδέζικα και Κορεάτικα.
Είναι ιδιαίτερα προληπτικός και πιστεύει σε φαντάσματα και πνεύματα ενώ θεωρεί πολύ σημαντικό το ότι έχει στην κατοχή του μια πέτρα από τον τάφο του Αυτοκράτορα.
Το συνολικό του ρεκόρ είναι 17 αγώνες, 11 νίκες, οι 5 με νοκάουτ, 5 ήττες, η 1 με νοκάουτ και μία ισοπαλία.
Σήμερα είναι κάτοχος 6ου Dan στο Seidokaikan Karate και 2ου στο Shorinji Kempo.
Ο Mike μάλλον ένοιωσε πολύ καλά που αγωνίστηκε σε αγώνα επίδειξης με τονRoy Jones Jr. και θέλει κι άλλο.
Σε εξαιρετική φόρμα, όπως φαίνεται στο βίντεο, που είναι ένα από τα πολλά που κυκλοφορούν σχετικά, θέλει να αγωνιστεί με τον Lennox Lewis, τον Evander Holyfield και σαν να μην έφτανε αυτό και με τον Tyson Fury, ο οποίος είναι ακόμη ενεργός.
Η γνώμη μας παραμένει η ίδια, Οι παλιές μεγάλες δόξες της παγκόσμιας πυγμαχίας, όσο κι αν θέλουν να αισθανθούν ξανά δραστήριοι, να ακούνε τον κόσμο να τους επευφημεί και να εισπράττουν μερικά καλά ποσά, έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους. Το μόνο που έχουν να καταφέρουν είναι να χαλάσουν την σπουδαία εικόνα που είχαν στην καλή εποχή τους.
Προφανώς “πουλάνε” ακόμη αλλά κατά την γνώμη μας μάλλον ξεπουλάνε. Η πυγμαχία και οι θεατές δεν έχουν να κερδίσουν κάτι από όλο αυτό.
