Stavros Economou: Επαγγελματίας του ΜΜΑ; και δεν του φαίνεται

 Ο Stavros Economou είναι Κυπριακής καταγωγής Άγγλος, γεννημένος στις 7 Ιουλίου 1986. Είναι μαχητής του ΜΜΑ στην κατηγορία των βαρέων βαρών. Είναι γνωστός για τη στρογγυλή του μορφή, τα περίεργα χτενίσματα και το ψευδώνυμο “Crazy Bear”. 

Έχει ύψος 1,83 m και βάρος 120 κιλά. Οι “κλασικές” του σπουδές είναι στο Brazilian Jujitsu και την πυγμαχία. Αγωνίζεται από το 2006 έως σήμερα.

Ο Stavros έδωσε τον πρώτο του επαγγελματικό αγώνα στην ηλικία των 20 ετών, τον οποίο και κέρδισε με νοκάουτ στον πρώτο γύρο. Νίκησε και στους επόμενους πέντε αγώνες.

Συνολικά έχει αγωνιστεί 25 φορές.

Έχει 18 νίκες, με 10 νοκ άουτ, 5 υποταγές, 3 με απόφαση,

και 5 ήττες, 2 με υποταγή, 3 με απόφαση, 1 ισοπαλία και 1 αγώνα που ακυρώθηκε.

Του δόθηκε η ευκαιρία να λάμψει στη μεγαλύτερη οργάνωση του ΜΜΑ στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Cage Rage.

Τον Ιούλιο του 2009, είχε την πρώτη του  ήττα με αντίπαλο τον  Karlos Vemola στο Cage Fighters Championship 7. 

Στη συνέχεια αγωνίστηκε στο Ultimate Challenge MMA, το UWC, το BAMMA 5, το UCMMA 26 και το Bellator 179.

Στο UWC: 14 IMPACT Ο Stav ηττήθηκε από τον Jason Dutton με τεχνικό νοκάουτ. Αυτός ο αγώνας, ωστόσο, δεν καταγράφηκε στο ρεκόρ MMA του, καθώς αυτός ήταν ένας αγώνας K1.

Στη συνέχεια, ο Economou αντιμετώπισε στο πρωτάθλημα BAMMA 5 ενάντια στον Αμερικανό σούπερ βαρέων βαρών Bob Sapp στις 4 Δεκεμβρίου 2010. Ο αγώνας ακυρώθηκε, λόγω καταιγίδας χιονιού. Ως νέα ημερομηνία ορίστηκε η 11 Μαρτίου 2011. Εκεί ο Stav κέρδισε τον αγώνα στον πρώτο γύρο  με νοκάουτ.

Στις 2 Ιουλίου 2011 ο Stav υπέστη τη δεύτερη απώλεια της καριέρας του στο MMA, όταν έχασε στον πρώτο γύρο με πνιγμό  από τον αήττητο Phil De Fries.

Στη συνέχεια αγωνίστηκε με τον Πολωνό Tomasz Czerwinski στο UCMMA 26 – The Real Deal. Κέρδισε στον πρώτο γύρο.

Ο Οικονόμου αντιμετώπισε τον Deividas Banaitis στο Ultimate Warrior Challenge 20. Κέρδισε τον αγώνα με υποταγή στον πρώτο γύρο. 

Τον Μάιο του 2017, ο Economou έκανε το ντεμπούτο του για το Bellator 179. Αντιμετώπισε τον Dan Konecke και κέρδισε τον αγώνα με υποταγή στις αρχές του πρώτου γύρου.

Πάντως οι μεγαλύτερες επιτυχίες του θεωρούνται οι νίκες επί του Bob Sapp, του Linton Vassell και του πρώην πρωταθλητές του UFC, Ricco Rodriguez. 

Ο Economou  είναι πολύ καλός μαχητής. Το παρουσιαστικό του σε κάνει να πιστέψεις ότι κάθεται και παίζει όλη μέρα σε κάποιο βιντεοπαιχνίδι. Τα φαινόμενα απατούν. Το “δυνατό” σημείο βέβαια είναι το μαλλί, τα χτενίσματα του είναι ότι καλύτερο έχουμε δει στο ΜΜΑ. Πέρα από αυτό, αν και με αρκετά κιλά, μπορεί και διαχειρίζεται άριστα το βάρος του και είναι ιδιαίτερα επιθετικός και τεχνίτης. Πιστεύουμε ότι μπορεί να παίξει με επιτυχία και σε πιο μεγάλους αγώνες και στο βέβαια στο UFC, Του ευχόμαστε να συνεχίσει με αυτό τον ρυθμό. 

Διαιτητής – “θεματάκια”: πάντα 1-0

 Στο ΜΜΑ οι αγώνες είναι συνήθως δυνατοί. Οι μαχητές με την αδρεναλίνη να βγαίνει από τα αυτιά, μερικές φορές υπερβάλλουν. Όμως μέσα στο οκτάγωνο υπάρχει και ένας ακόμη, εκτός από τους αθλητές. Ναι σωστά μαντέψατε, είναι ο διαιτητής.

Ο διαιτητής δεν είναι ακριβώς ένας ¨λογιστής του ρινγκ”. Πολλοί είναι παλιοί μαχητές, οι περισσότεροι έμπειροι στα αθλήματα επαφής, με πολλούς αγώνες στο ενεργητικό τους σαν διαιτητές και όλοι επαγγελματίες. Δεν υπάρχει περίπτωση σε επαγγελματικούς αγώνες, να περάσει αμφισβήτηση των αποφάσεών τους. Θα έπεφτε η ποιότητα των αγώνων και του αθλητικού προϊόντος. Αλλά συνήθως, οι ίδιοι είναι ικανοί να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους.

Σε επαγγελματικούς αγώνες, με πολύ δουλεμένους μαχητές, η κατάσταση αν ξεφύγει μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη. Η εμπειρία και η άμεση παρέμβαση του διαιτητή κυριολεκτικά σώζει ζωές σε πρώτο χρόνο.

Όμως λίγο η ένταση, λίγο τα χτυπήματα, λίγο η “ενισχυμένη διατροφή”, λίγο η προσπάθεια για την υπεροχή, οδηγούν τους μαχητές σε λάθος μονοπάτια. Όμως ο κύριος με τα μαύρα όμως είναι εκεί.

Στα βίντεο που ακολουθούν βλέπουμε αθλητές του ΜΜΑ να “επανέρχονται στον σωστό δρόμο” με μια μικρή παρέμβαση του κυρίου με τα μαύρα.

Shooto: προετοιμάζοντας το MMA

Το Shooto είναι γνωστό και σαν Shoot Wrestling. Είναι ένα στυλ επαγγελματικής μάχης σε ρινγκ που είναι συνδυασμός λακτισμάτων, γροθιών, ρίψεων και λαβών. 

Ο ιδρυτής του Shooto, Satoru Sayama, ξεκίνησε από το Judo, στην συνέχεια εκπαιδεύτηκε από τους καλύτερους: στην επαγγελματική πάλη από τον Γερμανό Karl Gotch, στο Ρώσικο Sambo από τον πρώτο ειδικό του στυλ στην Ιαπωνία τον Ρωσοιάπωνα Victor Koga και στο επαγγελματικό Muay Thai και Kickboxing από τον  μεγάλο Toshio Fujiwara.

Το 1983 ο Sayama ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς επαγγελματίες παλαιστές στην Ιαπωνία. Το 1984 εγκαταλείπει τους αγώνες για να αφοσιωθεί στην ανάπτυξη του στυλ του. Το γυμναστήριό του ονομάστηκε Super Tiger από το αγωνιστικό του ψευδώνυμο.

Η πρόθεσή του ήταν να δημιουργήσει ένα μαχητικό στυλ που να περιλαμβάνει τα πάντα, λακτίσματα, γόνατα, γροθιές, λαβές, ρίψεις, κλειδώματα και αγώνα εδάφους. Όπως το φανταζόταν, η μάχη θα μπορούσε να ξεκινά από απόσταση με λακτίσματα, γροθιές, γόνατα και χρήση των βηματισμών. Έπειτα οι μαχητές θα έπρεπε να μπορούν να ρίξουν τον αντίπαλό τους, να αγωνιστούν στο έδαφος και να εφαρμόσουν μια λαβή που να οδηγούσε σε υποταγή. Όλα αυτά αν βέβαια ο αγώνας δεν τελείωνε από κάποιο χτύπημα.

Στο Shooto απαγορεύονται οι δαγκωματιές, τα χτυπήματα στα μάτια, στα γεννητικά, τον λαιμό, χτυπήματα σε πεσμένο αντίπαλο, οι αγκωνιές και οι λαβές σε μικρές αρθρώσεις π.χ. δάκτυλα, καρπούς. Από την 1η Σεπτεμβρίου του 2008, απαγορεύτηκαν και τα χτυπήματα στο πίσω μέρος του κεφαλιού.  

Οι ερασιτεχνικοί αγώνες του Shooto έγιναν για πρώτη φορά το 1986 και οι πρώτοι επαγγελματικοί το 1989.

Το Shooto έχει τέσσερις κατηγορίες:

·     Class D: ερασιτέχνες, αγώνας διάρκειας 2χ2’, κράνος, ειδικό σύστημα πόντων (όχι χτύπημα με το γόνατο στο πρόσωπο και χτύπημα στο έδαφος)

·    Class C: ερασιτέχνες, αγώνας διάρκειας 2χ3΄, κράνος, ειδικό σύστημα πόντων (και γόνατα στο κεφάλι, όχι χτύπημα στο έδαφος)

·         Class C+: ερασιτέχνες, αγώνας διάρκειας 2χ3΄

·         Class B: επαγγελματίες, αγώνας διάρκειας 2χ5’

·         Class A: επαγγελματίες, αγώνας διάρκειας 3χ5’

Όταν ένας μαχητής συγκεντρώσει αρκετές νίκες στη Class B, θα πάρει άδεια να αγωνίζεται στην Class A.

Ο Sayama, αξιοποιώντας την εμπειρία του σαν επαγγελματίας μαχητής και έχοντας πολύ καλούς εκπαιδευτές κατάφερε και δημιούργησε ένα αγωνιστικό στυλ που υπάρχει και αναπτύσσεται ακόμη. 

Η μεγαλύτερη απόδειξη της ποιότητάς του είναι ότι επαγγελματίες αθλητές επέλεξαν να εκπαιδευτούν μαζί του και το ότι από τις διοργανώσεις του πέρασαν παγκόσμιοι πρωταθλητές του Kickboxing, ενώ πολλά αστέρια του σημερινού MMA έχουν τις ρίζες τους στο Shooto.

Ο Sayama με το Shooto και άλλοι δημιουργοί υβριδικών στυλ, στην πραγματικότητα προετοίμασαν το έδαφος για την έλευση και ανάπτυξη του MMA.

Ωραίες φάσεις από το πολύ δυνατό Shooto

Το Shooto είναι από τα πιο έξυπνα δομημένα και καλά οργανωμένα στυλ. Στην Ιαπωνία έχει ιδιαίτερη απήχηση. 

Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε τις καλύτερες φάσεις:

Larry Papadopoulos: ο Έλληνας μαχητής του ΜΜΑ, του Shoοto και του Brazilian Jujitsu

 Ο Larry Papadopoulos είναι ένας Έλληνας που γεννήθηκε και ζει στην Αυστραλία. Ο Larry ήταν επαγγελματίας μαχητής στο ΜΜΑ. Από το 1994 έως το 1996 αγωνιζόταν στο Pancrase Japanese και  το 1997 έως το 2001 έπαιζε στο Ιαπωνικό Shooto.

Με ύψος 1.80m και βάρος 84 κιλά, οι κατηγορίες που αγωνιζόταν ήταν οι Middleweight και Heavyweight.

Ο Larry είναι κάτοχος της μαύρης ζώνης στο Brazilian Jujitsu από τον Rigan Machado. Εκπαιδεύτηκε και από τον John Donehue, έναν από τους πρωτοπόρους του Brazilian Jujitsu και του Pancrase.

Ο Larry ήταν 3 φορές πρωταθλητής Jujitsu στην Αυστραλία και αγωνίστηκε στο πολύ σημαντικό “ADCC Submission Fighting World Championship” του Abu Dhabi, το 2003, στην κατηγορία κάτω των 99 κιλών.

Ως αθλητής, ο Larry εκπροσώπησε την Αυστραλία στο MMA, στο Wrestling, στο Ju-jitsu και στο Grappling. Έχει κερδίσει παγκόσμιους τίτλους στο Brazilian Ju-jitsu και ήταν ο πρώτος Αυστραλός που το 2001, κατατάχθηκε ως νούμερο ένα στον κόσμο στο ΜΜΑ, στην Middleweight κατηγορία.

Συνολικά στο MMA αγωνίστηκε 13 φορές. Νίκησε τις 5, 1 με υποταγή, 4 με απόφαση. Έχασε 5 φορές, 1 με νοκ άουτ, 4 με υποταγή, ενώ είχε και 3 ισοπαλίες. Ο Larry είναι ένας από τους πιο καταξιωμένους μαχητές της Αυστραλίας.

Ο Papadopoulos ίδρυσε το Spartan Gym, όπου εκπαιδεύτηκαν οι πρώτοι Αυστραλοί μαχητές του MMA. 

Στην σημερινή σχολή του, το Boxing Works, στο Σύδνεϋ, διδάσκει, μαζί με την ομάδα εκπαιδευτών του, MMA, Grappling, πυγμαχία και Brazilian ju-jitsu. Επίσης εργάζεται ως προπονητής πάλης για τις ομάδες Sydney Roosters NRL και Sydney Swans AFL. Συνεργάζεται με πολλούς κορυφαίους Grapplers και μαχητές που πηγαίνουν σε αυτόν για την εμπειρία του.

Ο Larry ασχολείται με πολεμικές τέχνες και την φυσική κατάσταση για πάνω από 40 χρόνια.

Ο Papadopoulos βρέθηκε στην αρχή της εποχής των υβριδικών συστημάτων, Pancrase, Shooto, MMA και την έκρηξη του Brazilian Jujitsu. Εκπαιδεύτηκε με μερικούς από τους καλύτερους τεχνίτες και πρωτοπόρους του ΜΜΑ. Αγωνίστηκε εκτός από την Αυστραλία και στην Ιαπωνία, την καρδιά των συστημάτων αυτών, στις μεγαλύτερες διοργανώσεις της εποχής. Η εμπειρία που έχει αποκτήσει είναι μεγάλη και πολύτιμη. Το ότι κάνει καριέρα σαν προπονητής δείχνει ότι εκτός από το να αγωνίζεται, μπορεί να μεταφέρει τις γνώσεις του και σε άλλους το ίδιο επιτυχημένα.

Εδώ από σεμινάριό του στην Ελλάδα:

Εδώ σε εφαρμογές αυτοάμυνας:

Και μια συνέντευξή του:

Caged Muay Thai: το Thai παίρνει στοιχεία MMA και κατακτά το κλουβί

Ο John Wayne Parr είναι γνωστός σε μας από προηγούμενη αναλυτική ανάρτηση. Είναι ένας θρύλος του Muay Thai από την Αυστραλία, με 10 παγκόσμιους τίτλους στο ενεργητικό του.

Όμως ο Parr είναι και πραγματικός λάτρης του αγώνα. Αν και μεγάλος πλέον, σε ηλικία που οι περισσότεροι μαχητές θα είχαν ήδη «κρεμάσει τα γάντια» τους και θα έβλεπαν τους αγώνες από την τηλεόραση, αυτός έψαχνε για μια νέα πρόκληση.

 Δείτε τον:

Φανατικός θεατής του MMA, είχε αποφασίσει να συμμετάσχει σε αγώνες του στυλ αυτού. Όπως λέει ο ίδιος, ζήλευε και λίγο όλο αυτό που συνέβαινε με τις μάχες αυτού του είδους. Άρχισε μάλιστα να προπονείται για να μάθει την τεχνική του ΜΜΑ. Στην δεύτερη προπόνηση έσπασε το δάκτυλό του, σε αντίθεση με τα τόσα χρόνια στο Muay Thai δεν είχε κανένα τραυματισμό. Αυτό τον έβαλε σε σκέψεις. Ήθελε να αγωνιστεί σε κλουβιά αλλά όχι να μάθει τον αγώνα στο έδαφος.

Αυτό το σπασμένο δάκτυλο τον οδήγησε σε μια άλλη ιδέα. Να βάλει το Muay Thai στα κλουβιά. Και το έκανε. Βρήκε μαχητές που τους φάνηκε ενδιαφέρουσα η πρόκληση, και ήθελαν να δοκιμάσουν να «βγουν από την ζώνη άνεσής» τους όπως λένε και το 2012 έγιναν οι πρώτοι αγώνες.

Το κίνητρό του ήταν κυρίως να αγωνιστεί ο ίδιος παρά να δημιουργήσει μια νέα ομοσπονδία ή κάποια αντίστοιχη οργάνωση. Μην ξεχνάτε ότι έχει δηλώσει ότι είναι «εθισμένος στην μάχη».

Έτσι το Caged Muay Thai μπορεί να χαρακτηριστεί σαν «υβριδικό» στυλ. Ισχύουν οι κανόνες του κλασικού Thai, με την διαφορά του αγωνιστικού χώρου που είναι κλουβί αντί για ρινγκ και κυρίως των γαντιών που είναι αυτά του MMA των 4 oz. Η διάρκεια των αγώνων είναι 3χ3’ ή 5χ3’ με 2’ διάλειμμα. Επίσης σε κάποιες κατηγορίες αγώνων δεν συμπεριλαμβάνονται οι αγκώνες. Ισχύει επίσης ο κανόνας των 3 νοκντάουν που δίνουν την νίκη, αλλά όχι το μέτρημα έως το 8. Αν δεν μπορεί κάποιος να προστατευθεί ή να συνεχίσει να αγωνίζεται έχει τελειώσει.

Όπως δηλώνει ο Parr «αν θέλουμε να μας σέβονται οι μαχητές και οι θεατές του ΜΜΑ πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε και εμείς το ίδιο σκληροί όπως αυτοί, δεν παίζουμε για πόντους, παίζουμε ένα παιχνίδι που λέγεται νόκ άουτ».

 

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτό δεν είναι πραγματικό MuayThai, αλλά όπως διαπίστωσε από τις πρώτες καταχωρίσεις στο διαδίκτυο, η ανταπόκριση ήταν κατά 95% θετική.

 

Όμως αυτές οι αλλαγές στην πραγματικότητα οδηγούν σε διαφορετικό παιχνίδι. Κανείς δεν μπορεί να είναι τεμπέλης. Θα πρέπει να χρησιμοποιεί περισσότερο τα χέρια και τα πόδια του. Οι συνδυασμοί θα πρέπει να είναι πιο εκρηκτικοί αφού με τα μικρά γάντια μπορεί να πιάνει κανείς καλύτερα το κεφάλι του αντιπάλου, να διευκολύνει την κίνηση της φύλαξης και τα χτυπήματα με τους αγκώνες.

Ο Parr κάνει μια έξυπνη κίνηση βάζοντας το κλασικό Muay Thai στο οκτάγωνο του ΜΜΑ που αυτή την εποχή είναι παγκόσμια σε μεγάλη άνοδο. Παίρνοντας στοιχεία του ΜΜΑ, τα μικρά γάντια, τον αγώνα που δεν έχει πολλές διακοπές, του δίνει μια πιο άγρια και αιματηρή μορφή, ενώ δημιουργεί τις συνθήκες των πολλών νοκ άουτ, αυτού που οι θεατές και οι δημοσιογράφοι χαρακτηρίζουν ως «θεαματικό».

Παρόλα αυτά φαίνεται ότι το κλίμα είναι πολύ καλό μεταξύ των μαχητών, το θέαμα είναι έντονα αθλητικό παρά τα σκληρά χαρακτηριστικά των προδιαγραφών, ενώ βγάζει μια εικόνα πολύ καλών μαχητών που χαίρονται την πρόκληση, κάτι που χαρακτηρίζει και την άποψη του εμπνευστή του τουρνουά, του εξαιρετικού John Wayne Parr.